ZAGADNIENIA Z ZAKRESU PRZEWOZÓW MIĘDZYNARODOWYCH

Z Zarządzenia Ministerstwa Transportu Federacji Rosyjskiej nr 302 regulującego zasady wypełniania rosyjskich zezwoleń na wykonywanie międzynarodowych przewozów drogowych wynika, że w rubryce nr 4 blankietu zezwolenia rosyjskiego obowiązkowo wpisuje się następujące dane przewoźnika: nazwa przewoźnika zagranicznego oraz jego adres wskazując nazwę miejscowości, ulicy, numer budynku.

Z powyższego wynika, iż w rubryce nr 4 rosyjskiego zezwolenia nie jest wymagane wpisywanie numeru, pod jakim jest zarejestrowany przewoźnik.

W Zarządzeniu Ministerstwa Transportu FR nr 302 regulującym zasady wypełniania blankietów rosyjskich zezwoleń na wykonywanie międzynarodowych przewozów drogowych nie ma zapisów dotyczących jakim długopisem należy wypełniać blankiety zezwoleń.

Dlatego kierowca ma prawo wypełnić blankiet rosyjskiego zezwolenia długopisem żelowym lub ścieralnym.

Chcemy jednak zwrócić uwagę na to, że funkcjonariusze rosyjskiej inspekcji transportowej również mają wiedzę na temat właściwości niektórych rodzajów długopisów. W praktyce zdarzają się przypadki  gdy kierowca przedłożył do kontroli blankiet zezwolenia wypełniony długopisem żelowym lub ścieralnym, a inspektor transportowy zabrał do swojego biura to zezwolenie do kontroli, a następnie po pewnym czasie mówił, że blankiet zezwolenia nie jest wypełniony – to znaczy sam starł zapisy wpisane do zezwolenia tego rodzaju długopisem. W wyniku tych manipulacji kierowca ponosił odpowiedzialność za przejazd przez terytorium Rosji z niewypełnionym blankietem zezwolenia i nie mógł udowodnić, że w prawidłowy sposób wypełnił zezwolenie przed wjazdem na terytorium FR.

Biorąc powyższe pod uwagę zalecamy aby wypełniać zezwolenia zwykłym „nieścieralnym” długopisem albo koniecznie sfotografować wypełnione zezwolenie zanim zostanie przekazane inspektorowi do kontroli, aby uniknąć niezgodnego z prawem pociągnięcia kierowcy do odpowiedzialności administracyjnej.

Zgodnie z ustawą federalną nr 114-FZ z 15.08.1996 r. art. 27 ustęp 10, nie zezwala się wjazdu na terytorium Federacji Rosyjskiej cudzoziemcowi lub osobie nieposiadającej obywatelstwa w przypadku jeśli osoba ta w okresie swojego poprzedniego pobytu w Rosji unikała zapłacenia grzywny administracyjnej.

Zgodnie z Zarządzeniem Rządu FR nr 12  z 14.01.2015 r. następujące organy federalne władzy wykonawczej są uprawnione do podejmowania decyzji o zakazie wjazdu cudzoziemca do Rosji:

• Ministerstwo Spraw Wewnętrznych;
• Federalna Służba Bezpieczeństwa;
• Ministerstwo Obrony;
• Służba Wywiadu Zewnętrznego;
• Ministerstwo Spraw Zagranicznych;
• Federalna Służba Wykonywania Kar Pozbawienia Wolności;
• Federalna Służba Celna;
• Federalna Służba ds. Monitoringu Finansowego.

Z powyższego wynika, ze funkcjonariusze ww. organów mają prawo do podejmowania decyzji o zakazie wjazdu do Rosji cudzoziemca, w przypadku jeśli w okresie swojego poprzedniego pobytu w Rosji nie zapłacił on kary grzywny administracyjnej w wyznaczonym do tego okresie.

Zgodnie z ustawą federalną nr 114-FZ z 15.08.1996 r. art. 27 ustęp 1 punkt 10, nie zezwala się wjazdu na terytorium Federacji Rosyjskiej cudzoziemcowi lub osobie nieposiadającej obywatelstwa w przypadku jeśli osoba ta w okresie swojego poprzedniego pobytu w Rosji unikała zapłacenia grzywny administracyjnej. W takim przypadku cudzoziemcowi nie zezwala się wjazdu do Rosji do czasu zapłacenia grzywny w pełnej wysokości.  

Zgodnie z art. 32.2 kodeksu wykroczeń administracyjnych FR, osoba pociągnięta do odpowiedzialności administracyjnej ma 60 dni od dnia wejścia w życie decyzji o wyznaczeniu kary grzywny na dobrowolne wpłacenie tej grzywny. Z tego wynika, że funkcjonariusze niektórych uprawnionych do tego organów władzy wykonawczej mają prawo do podjęcia wobec cudzoziemca decyzji o niewpuszczeniu go na terytorium FR – po upływie ww. terminu.

W przypadku podjęcia przez funkcjonariusza ww. organu decyzji o niewpuszczeniu cudzoziemca na terytorium FR z powodu niezapłacenia grzywny, cudzoziemiec ten powinien zapłacić grzywnę aby móc wjechać na terytorium FR. Następnie powinien przesłać wniosek o anulowanie decyzji o niewpuszczeniu go na terytorium FR do miejscowego organu władzy wykonawczej, który podjął tę decyzję załączając dokument potwierdzający dokonanie zapłaty grzywny oraz kopię paszportu.

Droga Pieczory – granica z Estonią (Kuniczyna Góra) – Pieczory – Stary Izborsk 3 +787 km ma status drogi o znaczeniu regionalnym, które objęte są sezonowymi ograniczeniami na przejazd środków transportu. Ograniczenia te są ustalane przez władze miejscowe obwodu pskowskiego.

Po ww. drodze w okresie od 25.03.2019 r. do 23.04.2019 r. mogą poruszać się tylko środki transportu o maksymalnym nacisku na osie:

• 5 ton dla osi pojedynczej,
• 4,5 tony na każdą z podwójnej osi podwozia,
• 4 tony na każdą z trzyosiowych osi podwozia.

Aby środek transportu, którego wskazania nacisku na osie przekraczają ww. normy mógł przejechać po ww. trasie w ww. okresie, właściciel pojazdu musi odpowiednio wcześniej wystąpić o wydanie zezwolenia specjalnego do przedsiębiorstwa państwowego PSKOWAWTODOR i zapłacić za szkody spowodowane za przejazd tym środkiem transportu.

Ww. ograniczenia dotyczą również środków transportu, wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe ładunków.

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione okoliczności, kierowca popełnił wykroczenie administracyjne przewidziane w art. 12.15 ustęp 4 kodeksu wykroczeń administracyjnych FR (KoAP FR), a mianowicie wjechał na przeciwległy pas ruchu naruszając przepisy ruchu drogowego. Powyższe wykroczenie zagrożone jest karą w postaci grzywny administracyjnej w wysokości pięciu tysięcy rubli lub pozbawieniem prawa kierowania pojazdami na okres od czterech do sześciu miesięcy.

Z powyższego wynika, że inspektor podjął słuszną decyzję w sprawie sporządzenia wobec kierowcy protokołu o popełnienie wykroczenia administracyjnego za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

Zgodnie z Zarządzeniem Ministerstwa Transportu FR nr 301 z 14.10.2015 r. w dyspozycji dla przewoźnika zagranicznego powinna obowiązkowo znaleźć się następująca informacja:

• trasa przewozu ładunku;
• nazwa i waga ładunku;
• dane nadawcy (nazwa, adres, numer telefonu, osoba do kontaktu);
• dokładny adres miejsca załadunku środka transportu.

Z wyjasnień Ministertswa Transportu FR zawartych w piśmie nr 9-1720 z 30.12.2016 r. wynika, że zgodność z danymi w liście przewozowym powinna następować tylko z tą częścią informacji, która powinna być obowiązkowo odzwierciedlona w dyspozycji.

Z tego wynika, że wpisanie dodatkowych danych (o drugim nadawcy – składzie celnym oraz kodzie celnym towaru) w dyspozycji nie jest obowiązkowe.  

Jednocześnie wpisanie dodatkowych danych nie stanowi naruszenia przepisów prawnych. Z tego wynika, że inspektor podjął wobec kierowcy decyzję, która jest sprzeczna z prawem i decyzja ta może być zaskarżona.

Dokonując interpretacji Zarządzenia Ministerstwa Transportu Rosji nr 248, 301 i 302 można wywnioskować, że podczas wykonywania dwustronnego przewozu ładunku kraju trzeciego, jeśli na pokładzie środka transportu brak dokumentów potwierdzających załadunek towaru na terytorium kraju rejestracji przewoźnika, w rubryce 12 w blankiecie rosyjskiego jednorazowego zezwolenia zezwalającego na przewóz z terytorium lub na terytorium kraju trzeciego należy wpisać faktyczne miejsce załadunku środka transportu.

Oznacza to, że w wyżej wymienionym przypadku w rubryce nr 12 w jednorazowym zezwoleniu zezwalającym na wykonanie przewozu z terytorium lub na terytorium kraju trzeciego należy wpisać miejsce załadunku: „Wilno, Litwa”.

Zgodnie z zapisami art. 12.16 ustęp 7 kodeksu wykroczeń administracyjnych FR za nieprzestrzeganie wymagań zapisanych na znakach drogowych zakazu poruszania się ciężarówek w miastach o znaczeniu federalnym, tj. w Moskwie lub Sankt Petersburgu wyznaczana jest kara grzywny w wysokości pięciu tysięcy rubli.

Z tego wynika, że za wjazd na MKAD bez przepustki między godziną 06.00 a 22.00 na każdy znak zakazu poruszania się ciężarówek w ww. czasie, kierowca zostanie ukarany grzywną w wysokości 5.000 rubli.

Biorąc pod uwagę, że wykroczenie uznaje się za popełnione w chwili przejazdu na ww. znak zakazu, jak również to, że takich znaków na trasie przejazdu środka transportu w strefie MKAD może być dość dużo, to ogólna kwota grzywny za jedną ciężarówkę może wynieść znacznie więcej niż 5.000 rubli, a w praktyce nawet 100.000 rubli.

Zgodnie z zapisami zawartymi w Zarządzeniu Ministerstwa Transportu nr 302, w rubryce 5 (numer rejestracyjny środka transportu) blankietu jednorazowego zezwolenia rosyjskiego, dopuszcza się poprawki w przypadku zamiany środka transportu, który jest niesprawny, tylko jeśli na pokładzie środka transportu znajduje się dokument (zaświadczenie) potwierdzający stan techniczny środka transportu, wystawiony przez stację obsługi technicznej pojazdów.

Jeśli dokument ten (zaświadczenie) został wystawiony w języku innym niż język rosyjski, to w takim przypadku powinien on być przetłumaczony na język rosyjski i poświadczony zgodnie z ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej.

Jednocześnie poprawka w numerze rejestracyjnym środka transportu powinna być poświadczona pieczątką przewoźnika, o ile ją posiada.

Z tego wynika, że kierowca środka transportu ma prawo do dokonania poprawki w numerze rejestracyjnym środka transportu w blankiecie zezwolenia rosyjskiego w przypadku zamiany środka transportu, który jest niesprawny, jeśli w poprawny sposób dokona tej poprawki oraz pod warunkiem, że na pokładzie środka transportu znajduje się oryginał dokumentu (zaświadczenie) o stanie technicznym środka transportu wystawiony przez stację obsługi technicznej pojazdów.

Osoba pociągnięta do odpowiedzialności administracyjnej ma prawo do zapłacenia w przeciągu 20 dni od dnia podjęcia decyzji wyznaczającej karę grzywny z uwzględnieniem 50% obniżki od wyznaczonej kwoty, tylko za wykroczenia przewidziane w Rozdziale 12 kodeksu wykroczeń administracyjnych FR (KoAP FR), poza niektórymi wyjątkami.   

Jednakże na początku 2019 roku weszły w życie zmiany w KoAP FR, zgodnie z którymi w przypadku jeśli kopia decyzji wyznaczającej grzywnę administracyjną została doręczona osobie pociągniętej do odpowiedzialności listem poleconym po upływie dwudziestu dni od dnia podjęcia tej decyzji, to ww.termin ulega wznowieniu na podstawie decyzji sędziego, organu lub funkcjonariusza, który podjął taką decyzję na wniosek osoby pociągniętej do odpowiedzialności administracyjnej.  

Z tego wynika, że aby zapłacić połowę wyznaczonej kary grzywny, trzeba wpierw dokonać wznowienia dwudziestodniowego terminu ulgowego odnośnie zapłaty grzywny występując z odpowiednim wnioskiem do osoby, która podjęła tę decyzję. Gdy wniosek zostanie rozpatrzony pozytywnie, uzyskuje się prawo do zapłacenia połowy wysokości grzywny.

Zgodnie z ustaleniami zawartymi w Zarządzeniu rządu Moskwy nr 379-pp z 22 sierpnia 2011 r. ciężarowe środki transportu nie mogą poruszać się między godziną 06.00 a 22.00 w strefie ograniczonego ruchu w Moskwie i na obwodnicy MKAD bez specjalnej przepustki.

Zastosowanie kary administracyjnej w stosunku do osób naruszających ten przepis nie zależy od kierunku poruszania się środka transportu, tzn. wjazdu czy wyjazdu ze strefy ograniczonego ruchu, czy też tego czy pojazd posiada naczepę bądź jej nie posiada.

Dlatego też wjeżdżać i wyjeżdżać ze strefy ograniczonego ruchu w czasie obowiązywania ograniczenia mogą tylko te środki transportu, których właściciele posiadają przepustkę umożliwiającą poruszanie się ciężarówki w strefie ograniczonego ruchu w Moskwie i na obwodnicy MKAD.

W Zarządzeniu Ministerstwa Transportu FR nr 302 zaznaczono, że zezwolenie bez adnotacji o wjeździe środka transportu na terytorium Federacji Rosyjskiej lub o wyjeździe z terytorium Federacji Rosyjskiej uznaje się za nieważne. Zasada ta działa również w przypadku, jeśli środek transportu wjeżdża do Rosji ze strony Białorusi albo Kazachstanu.

W ww. przypadku potwierdzenie wjazdu środka transportu na terytorium Federacji Rosyjskiej wpisywane jest w stacjonarnym lub mobilnym punkcie kontrolnym na trasie przejazdu najbliższym do granicy między Federacją Rosyjską a Białorusią lub Kazachstanem.

Informację o najbliższym stacjonarnym lub mobilnym punkcie kontrolnym można uzyskać w Zarządzie Nadzoru Drogowego FR jednostki terytorialnej, w obszarze działalności którego przewoźnik zamierza wjechać na terytorium Rosji.

Biorąc pod uwagę zapisy Zarządzenia Ministerstwa Transportu Federacji Rosyjskiej nr 302 regulujące zasady wypełniania zezwoleń rosyjskich na wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego, w rubryce zezwolenia rosyjskiego nie wymaga się wpisywania numeru talonu ewidencyjnego, z którym środek transportu wjechał na terytorium Rosji na podstawie systemu bez zezwoleń.

Jednakże funkcjonariusze rosyjskiej inspekcji transportowej (Rostransnadzor) powołując się na wewnętrzne pisma swojego kierownictwa, upominają kierowców, że w ww. przypadku numer talonu ewidencyjnego powinien być wpisany w punkcie 9 w blankiecie zezwolenia rosyjskiego wraz z informacją o dacie i miejscu wjazdu na terytorium Federacji Rosyjskiej.

Wymagnia te nie mają jednak podstawy prawnej.

Faktycznie, od 01.01.2019 r. weszły w życie zmiany do Zarządzenia Ministerstwa Transportu Federacji Rosyjskiej nr 302, regulującego zasady wypełniania rosyjskich zezwoleń na wykonywanie międzynarodowych przewozów drogowych oraz określającego wzór blankietu zezwolenia rosyjskiego.

Zmiany te jednak nie dotyczyły w sposób bezpośredni samych zasad wypełniania zezwoleń rosyjskich, które pozostały takie same.

Zmiany dotyczyły wyłącznie tekstu umieszczonego na blankiecie zezwolenia rosyjskiego, który został dostosowany do zasad wypełniania zezwoleń rosyjskich, które weszły w życie wiosną 2018 roku.  

Biorąc pod uwagę zapisy Zarządzenia Ministerstwa Transportu Federacji Rosyjskiej nr 302 regulujące zasady wypełniania zezwoleń rosyjskich na wykonywanie międzynarodowych przewozów drogowych, w przypadku holowania lub przewozu nowo zakupionej naczepy lub przyczepy, w rubryce 11 blankietu zezwolenia rosyjskiego na wykonanie międzynarodowego przewozu drogowego należy wpisać wagę danej naczepy lub przyczepy, która jest wskazana w dokumentach tych środków transportu.  

Zgodnie z uzgodnieniami polsko-rosyjskiej grupy roboczej ds. uregulowania problematycznych zagadnień pojawiających się przy wykonywaniu międzynarodowych przewozów drogowych z 10.12.2018 r. została podjęta decyzja o tym, że w przypadku jeśli przewoźnik na podstawie listu przewozowego CMR lub innego dokumentu wydanego przez nadawcę wpisał na blankiecie zezwolenia masę ładunku, która różni się od faktycznej masy wpisanej do zgłoszenia celnego lub do innych dokumentów, o nie więcej niż 150 kg, to taki przypadek nie jest uznawany za naruszenie zasad prawidłowego wypełnienia zezwolenia.

Oznacza to, że jeśli będziecie kontynuować ruch z wypełnionym w ten sposób zezwoleniem, tzn. do którego po korekcie dokonanej przez organ celny, będzie wpisana masa ładunku o 100 kg mniejsza niż waga wskazana w liście przewozowym CMR, to niezgodność ta nie będzie stanowiła naruszenia zasad wypełniania zezwoleń.

Zgodnie z decyzjami polsko-rosyjskiej grupy ds. trudnych  z 10.12.2018 r. , jak również z uwzględnieniem Zarządzenia Ministerstwa Transportu FR nr 302, które reguluje zasady wypełniania zezwoleń rosyjskich na wykonywanie międzynarodowych przewozów drogowych, ustanowiono, że w polskich i rosyjskich blankietach zezwoleń na wykonywanie międzynarodowych przewozów drogowych wpisuje się wagę brutto przewożonego ładunku, zawartą w liście przewozowym CMR.

W przypadku przewozu ładunku na podstawie kilku listów przewozowych CMR, wpisuje się wagę brutto każdej partii przewożonego ładunku, z każdego listu przewozowego CMR wpisując znak „+” (plus) lub znak „ ,” (przecinek), albo znak „ ;” (średnik).

Zgodnie z zapisami ustawodawstwa rumuńskiego regulującego odpowiedzialność w zakresie przewozu ładunków i osób, wykonywanie międzynarodowego przewozu ładunku przez terytorium Rumunii bez zezwolenia na międzynarodowy drogowy przewóz ładunku zagrożone jest karą grzywny w wysokości od 9.000 do 12.000 lei rumuńskich, co wg obecnego oficjalnego kursu wynosi od 146.590,64 rubli rosyjskich do 195.454,19 rubli rosyjskich. W walucie Unii Europejskiej biorąc pod uwagę aktualny kurs oficjalny, wysokość kary wyniesie od 1.934,98 EUR do 2.579,98 EUR.

Zgodnie z rumuńskimi przepisami prawnymi regulującymi odpowiedzialność w zakresie przewozu ładunków i pasażerów, funkcjonariusz rumuńskiego organu kontrolnego ma prawo zatrzymać środek transportu należący do przewoźnika zagranicznego za niewypełnienie zezwolenia rumuńskiego na wykonywanie międzynarodowego przewozu ładunku do czasu usunięcia przyczyny zatrzymania i zapłacenia kary grzywny.

Zgodnie z zapisami ustawodawstwa rosyjskiego regulującego sposób wypełniania zezwoleń rosyjskich, w przypadku przewozu ładunku pochodzącego od różnych nadawców, w rubryce nr 11 (waga przewożonego ładunku) w blankiecie jednorazowego zezwolenia należy wpisać wagę każdej partii przewożonego ładunku odrębnie. Z powyższego wynika, że rubryce tej należy wpisać oddzielnie wagę każdej partii towaru, a nie łączną wagę przewożonego ładunku. Dane należy wpisać wstawiając między nimi dowolny znak przystankowy np. symbol „+”.

Istotne jest by w rubryce 10, 12, 13 w blankiecie jednorazowego zezwolenia wpisać dane odnoszące się do tej partii ładunku, która została załadowana jako pierwsza.

Zgodnie z rosyjskimi przepisami prawnymi regulującymi międzynarodowy drogowy przewóz ładunków przez terytorium Federacji Rosyjskiej, kryterium określenia rodzaju międzynarodowego drogowego przewozu ładunków stanowi miejsce załadunku i rozładunku ładunku, z uwzględnieniem przepisów określonych w Zarządzeniu nr 301 Ministerstwa Transportu Rosji.

Z powyższych przepisów wynika, że w celu wykonania ww. przewozu przez terytorium Rosji niezbędne jest posiadanie na pokładzie środka transportu rosyjskiego zezwolenia specjalnego w celu przewozu ładunku z terytorium lub na terytorium kraju trzeciego (zezwolenie trójstronne).

A więc funkcjonariusze rosyjskiego organu celnego w tym przypadku nie mają racji i udzielili nieprawidłowej informacji.

Zgodnie z zapisami rosyjskich Przepisów dotyczących przewozu ładunków transportem drogowym, długość ładunku wystającego poza tylną część środka transportu nie może większa niż 2 metry.

W Zarządzeniu Ministerstwa Transportu Federacji Rosyjskiej nr 302, które reguluje zasady wypełniania zezwoleń rosyjskich na wykonanie międzynarodowych przewozów ładunków nie ma wskazania w jakim kolorze długopisu powinno być wypełnione zezwolenie.

W związku z tym kierowca/przewoźnik ma prawo wypełnić zezwolenie długopisem o dowolnie wybranym kolorze.

Zgodnie z zapisami Instrukcji użytkownika wielostronnych kwot zezwoleń EKMT/CEMT, zezwolenie EKMT/CEMT powinno pozostawać na pokładzie środka transportu w przeciągu całego przejazdu, przy czym zarówno przejazd na pusto albo ładowny jest uznawany za odrębny przejazd. Oprócz tego firma transportowa może przekazać zezwolenie EKMT do innego środka transportu będącego własnością tej samej firmy, o takiej samej lub wyższej klasie ekologicznej EURO.

Z powyższego wynika, że wykonanie przejazdu z ładunkiem na podstawie zezwolenia EKMT nie przewiduje aby wcześniejszy lub kolejny przejazd na pusto był lub będzie wykonany na podstawie tego samego zezwolenia EKMT, a więc ww. żądania organów kontrolnych są niezgodne z przepisami.

Przejazdy bez zezwolenia EKMT, na pusto lub ładowne między dwoma krajami członkowskimi EKMT są najczęściej regulowane poprzez stosowne zapisy umów dwustronnych.

Zgodnie z zapisami zawartymi w Instrukcji użytkownika wielostronnego kontyngentu zezwoleń EKMT/CEMT, przewozami okresowymi są wyłącznie przewozy między dwoma krajami członkowskimi porozumienia, poza krajem rejestracji.

Z tego wynika, że wyżej wymieniony przewóz nie może zostać uznany za przewóz okresowy, co oznacza, że zezwolenie EKMT/CEMT nie może zostać zatrzymane przez organ, który wydał to zezwolenie z powodu użytkowania go tylko w celu wykonywania przewozów okresowych.   

Zgodnie z zapisami Instrukcji użytkownika wielostronnych zezwoleń EKMT/CEMT, funkcjonariusz przeprowadzający kontrolę nie może wymagać posiadania w dzienniku pokładowym pieczątek wszystkich krajów tranzytowanych.

Jednakże organ kontrolny po zakończeniu właściwej kontroli ma prawo do wstemplowania swojej pieczątki do dziennika pokładowego (art. 5.9).

Z powyższego wynika, że posiadacz zezwolenia EKMT nie musi mieć w dzienniku pokładowym pieczątek organów wszystkich krajów przejazdu środka transportu.

Zgodnie z zapisami Instrukcji użytkownika wielokrotnych zezwoleń EKMT/CEMT, działanie zezwolenia EKMT/CEMT nie obejmuje operacji transportowych między krajem członkowskim (objętym zakresem działania kontyngentu tych zezwoleń) a krajem trzecim, który nie jest członkiem EKMT.

Z tego wynika, że podczas przewozu ładunku z Litwy do Kirgistanu nie możecie skorzystać z zezwolenia EKMT/CEMT, ponieważ Kirgistan nie jest krajem członkowskim EKMT i nie jest zatem objęty działaniem kontyngentu tych zezwoleń.

Zgodnie z rosyjskimi przepisami zawartymi w Zasadach wypełniania zezwoleń rosyjskich i specjalnych zezwoleń jednorazowych na wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego z terytorium lub na terytorium kraju trzeciego, które zostały zatwierdzone w Zarządzeniu Ministerstwa Transportu Rosji nr 302 z 14.10.2015 r., przewoźnik wykonujący przewóz ładunku powinien przed przejazdem środka transportu przez terytorium Federacji Rosyjskiej wypełnić rubryki w blankiecie zezwolenia rosyjskiego w następujący sposób (pkt 1 ppkt d Zasad):

• wpisać nazwę państwa i/lub miejsce załadunku – w punkcie 12 blankietu zezwolenia;
• wpisać nazwę państwa i/lub miejsce rozładunku – w punkcie 13 blankietu zezwolenia.

Z tego wynika, że podczas przejazdu środka transportu z ładunkiem przez terytorium Rosji, przewoźnik ma prawo wpisać w punkcie 12 i 13 blankietu zezwolenia rosyjskiego tylko nazwę państwa załadunku i rozładunku towaru, i nie ma obowiązku wpisywania dodatkowo nazwy miejscowości załadunku i rozładunku.

W ten czas, wpisanie dodatkowo nazwy miejscowości wraz z nazwą państwa załadunku i rozładunku towaru, uwolni przewoźnika od niepotrzebnych wyjaśnień z inspektorem transportowym podczas przeprowadzania kontroli transportowej.

Zgodnie z zapisami w Załączniku nr 2 do Przepisów dotyczących przewozu ładunków w transporcie drogowym, które zostały zatwierdzone w Rozporządzeniu Rządu FR nr 272 z 15.04.2011 r., dwuosiowe i trzyosiowe grupy (podwozia) składające się z osi z kołami pojedynczymi i podwójnymi, należy rozpatrywać jako grupy osi składające się z osi z pojedynczymi kołami.

Z powyższego wynika, że jeśli podwozie (dwuosiowe i trzyosiowe) składa się jednocześnie z osi z pojedynczymi kołami i podwójnymi kołami, to dopuszczalny nacisk na oś kołowego środka transportu z tym podwoziem obliczany jest tak samo jak dla podwozia z pojedynczymi kołami.

Zasady (warunki szczególne) wykonywania dwustronnych przewozów ładunków krajów trzecich na terytorium Federacji Rosyjskiej zostały uregulowane w Zarządzeniu Ministerstwa Transportu Rosji nr 301 z 14.10.2015 r.

Zgodnie z zapisami ww. zarządzenia, biorąc pod uwagę trasę przewozu Rosja –Uzbekistan, przewoźnik uzbecki nie może wykonać przewozu dwustronnego ładunku kraju trzeciego (odbiorcą jest firma z Afganistanu) na podstawie dwustronnego zezwolenia rosyjskiego. Przewóz takiego rodzaju może być wykonany tylko na podstawie trójstronnego (specjalnego) zezwolenia rosyjskiego.

Wcześniej przewoźnicy uzbeccy mogli wykonywać taki przewóz na podstawie dwustronnego zezwolenia rosyjskiego w przypadku posiadania na pokładzie środka transportu zlecenia (tzw. „poruczenia”) dla przewoźnika zagranicznego, oprócz zezwolenia.

Jednak od 26.11.2017 r. możliwość ta została utracona w związku z wejściem w życie zmian do Zarządzenia Ministerstwa Transportu Rosji nr 301 z 14.10.2015 r., zgodnie z którymi prawo do wykonania przewozu na podstawie „poruczenia” pozostało tylko u przewoźników z Unii Europejskiej i krajów EFTA (Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu).

Zasady wypełniania rosyjskich zezwoleń (zezwoleń specjalnych) zastały zatwierdzone w Zarządzeniu Ministra Transportu FR nr 302 z 14.10.2015 r.

Zasady te zostały umieszczone w Załączniku nr 8 do ww. Zarządzenia. Aktualizacja tych przepisów weszła w życie 30.04.2018 r.

W ww. przepisach znajdują się wyjaśnienia odnośnie podstawowych zasad wypełniania poszczególnych rubryk i punktów zezwoleń, możliwości wprowadzania uszczegółowienia i poprawek do punktów i terminu oraz miejsca wypełnienia zezwoleń w niektórych bardziej skomplikowanych przypadkach.

Rosyjskie Zasady wypełniania zezwoleń oraz zezwoleń specjalnych na wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego, nie określają z jaką chwilą i w jakiej kolejności wypełnia się zezwolenie rosyjskie w przypadku zmiany rodzaju przewozu na terytorium Rosji z przewozu trójstronnego (tj. przewozu z terytorium lub na terytorium kraju trzeciego) na przewóz dwustronny.

Jednakże w ww. Zasadach znajduje się następujące wyjaśnienie: w przypadku jeśli międzynarodowy przewóz drogowy na podstawie jednokrotnego zezwolenia rozpoczyna się na terytorium Federacji Rosyjskiej, to przewoźnik zagraniczny powinien wypełnić blankiet jednorazowego zezwolenia od momentu rozpoczęcia załadunku środka transportu.

Zatem biorąc pod uwagę ww. wyjaśnienia, w opisanym powyżej przypadku rosyjskie zezwolenie dwustronne powinno być wypełnione od momentu załadunku środka transportu na terytorium Rosji.

Do miejsca załadunku przewoźnik zagraniczny może dojechać na podstawie trójstronnego (specjalnego) zezwolenia, wypełnionego tak jak przy przejeździe środka transportu na pusto (w prawej rubryce zezwolenia – kierunek powrotny).

Zgodnie z zapisami ustawodawstwa rosyjskiego odpowiedzialność administracyjna przewidziana w art. 11.26 KoAP FR powstaje w przypadku wykorzystania środka transportu należącego do przewoźnika zagranicznego do przewozu ładunku między punktami znajdującymi się na terytorium Federacji Rosyjskiej, tzn. za wykonanie przewozu kabotażowego.

Jedynym legalnym sposobem zwolnienia zatrzymanego środka transportu w przypadku popełnienia ww. wykroczenia jest zaprzestanie przewozu kabotażowego, tzn. przeładowanie ładunku do środka transportu należącego do przewoźnika rosyjskiego. Po wykonaniu tej czynności inspektor transportowy powinien zwolnić zatrzymany środek transportu.

Zgodnie z rosyjskimi przepisami prawnymi (art. 27.13 kodeksu wykroczeń administracyjnych FR), funkcjonariusz rosyjskiej policji drogowej ma prawo zatrzymać zagraniczny środek transportu, jeśli stwierdzi, że środek transportu ma niesprawny układ hamulcowy (za wyjątkiem hamulca ręcznego), układ kierowniczy lub siodło (w zestawie).

Zatrzymanie stosuje się w charakterze środka zapobiegawczego do czasu usunięcia przyczyny zatrzymania. To znaczy, że środek transportu zostanie zwolniony tylko wtedy, gdy niesprawność zostanie usunięta lub pojazd zostanie odholowany do serwisu w celu przeprowadzenia naprawy.   

Zgodnie z rosyjskimi przepisami prawnymi (art. 27.13 kodeksu wykroczeń administracyjnych FR), funkcjonariusz rosyjskiej policji drogowej ma prawo zatrzymać zagraniczny środek transportu, którego kierowca dopuścił się popełnienia wykroczenia administracyjnego związanego z „kierowaniem środkiem transportu przez kierowcę, który nie posiada przy sobie dokumentów rejetracyjnych środka transportu, a w określonych przypadkach dokumentów przewidzianych w ustawodawstwie celnym Unii Celnej z adnotacją organu celnego potwierdzającej czasowy wwóz środka transportu” (art. 12.3 ustęp 1 KoAP FR).

Zatrzymanie stosuje się w charakterze środka zapobiegawczego do czasu usunięcia przyczyny zatrzymania. To znaczy, że środek transportu zostanie zwolniony tylko wtedy, gdy zostanie okazany niezbędny dokument.

Zgodnie z wyjaśnieniami przedstawicieli Rządu Węgier przy wjeździe oraz przy wyjeździe z terytorium Węgier, przewoźnik międzynarodowy powinien wypełnić właściwą rubrykę w dzienniku pokładowym w zezwoleniu EKMT wskazując następujące dane: miejsce wjazdu/wyjazdu do/z terytorium Węgier, datę i czas (dzień, godzinę, minutę) oraz wskazanie licznika kilometrów.

W przypadku jeśli ww. dane nie zostaną wpisane do dziennika pokładowego EKMT/CEMT, to będzie ono uznane za nieważne.

Zgodnie z zapisami ustawodawstwa rosyjskiego (art. 27.13 kodeksu wykroczeń administracyjnych FR) funkcjonariusz rosyjskiej policji drogowej ma prawo zatrzymać zagraniczny środek transportu, którego kierowca dopuścił się popełnienia wykroczenia administracyjnego w postaci przejazdu pod znakiem drogowym zakazu „zakaz ruchu pojazdów ciężarowych” (art. 12.16 ustęp 6 i 7 KoAP FR).

Zatrzymanie stosowne jest w charakterze środka zapobiegawczego do czasu zapłacenia kary grzywny.

Zgodnie z rosyjskimi przepisami prawnymi (art. 27.13 kodeksu wykroczeń administracyjnych FR), funkcjonariusz rosyjskiej policji drogowej ma prawo zatrzymać zagraniczny środek transportu, którego kierowca dopuścił się popełnienia wykroczenia administracyjnego w postaci przekroczenia prędkości środka transportu (art. 12.9 KoAP FR). Zatrzymanie pojazdu stanowi środek zabezpieczający w celu uregulowania kary administracyjnej w postaci grzywny.

Zgodnie z zapisami ustawodawstwa rosyjskiego dotyczącego wykonywania kontroli międzynarodowych przewozów drogowych, funkcjonariusz rosyjskiej inspekcji transportowej ma obowiązek podczas przeprowadzania kontroli:

• być ubrany w mundur służbowy;
• przedstawienia się kierowcy środka transportu podając swoje nazwisko i stanowisko służbowe;
• przedłożyć legitymację służbową na prośbę kierowcy oraz musi posiadać przypiętą odznakę z numerem służbowym.

Zgodnie z zapisami ustawodawstwa rosyjskiego dotyczącego międzynarodowych przewozów drogowych, w karnecie na międzynarodowy przewóz towarów, który jest załącznikiem do zezwolenia EKMT/CEMT, który powinien znajdować się w pojeździe wraz z zezwoleniem, powinny być wpisane adnotacje inspekcji transportowej lub służb celnych uprawnionych do przeprowadzania kontroli wykonywania międzynarodowych przewozów drogowych, potwierdzające wjazd i wyjazd środka transportu na/z terytorium Rosji.

W przypadku braku w ww. karnecie tych adnotacji dokument ten jest uznawany za nieważny.

W Zarządzeniu Ministerstwa Transportu FR nr 301 z 14.10.2015 r. występuje szereg ograniczeń odnośnie wykorzystania zezwoleń EKMT/CEMT do wykonywania międzynarodowych przewozów drogowych na terytorium Rosji.

Wjazd na terytorium Rosji środków transportu wykonujących przewóz ładunku na podstawie zezwolenia EKMT/CEMT jest możliwy nie wcześniej niż po upływie jednego z poniższych okresów, które liczą się od czasu poprzedniego wyjazdu środka z terytorium Rosji na podstawie tego zezwolenia:

24 godziny – w przypadku przewozu z terytorium krajów graniczących z państwami członkowskimi EAUG;
72 godziny – w przypadku przewozu z terytorium krajów, które nie graniczą z państwami członkowskimi EAUG.

Zgodnie treścią Zarządzenia Ministerstwa Transportu Federacji Rosyjskiej nr 301 z 14.10.2015 r. dwustronny przewóz ładunku kraju trzeciego na podstawie zezwolenia dwustronnego jest możliwy w przypadku, gdy kraj pochodzenia towaru i kraj rejestracji środka transportu jest taki sam. Jednocześnie dane kraju pochodzenia towaru powinny być wymienione w fakturze, która towarzyszy przewożonej partii towaru.

Zgodnie z rosyjskimi przepisami prawnymi regulującymi wykonywanie międzynarodowego przewozu ładunków, funkcjonariusz rosyjskiej inspekcji transportowej ma prawo wymagać aby kierowca w czasie przeprowadzanej kontroli okazał fakturę na przewożony ładunek. Jedynym wyjątkiem jest przejazd na pusto.

Zgodnie z zapisami Sposobu przeprowadzenia kontroli wagowej i wymiarowej środka transportu, kierowca ma prawo do wpisania wyjaśnień (zapisów) w związku z tym, że nie zgadza się z wynikiem ważenia (kontroli gabarytowej) do protokołu wyników pomiaru wagi i gabarytów środka transportu.

W tym celu w protokole pomiaru wagi i gabarytów powinna się znaleźć  odpowiednia rubryka. W przypadku braku miejsca przewidzianego do wpisania uwag, to można je wpisać w dowolnym swobodnym miejscu w tym dokumencie.  

Najlepiej takie uwagi wpisać zanim jeszcze protokół zostanie podpisany!  

Zgodnie z rosyjskimi przepisami ruchu drogowego, kierowca wykonujący przewóz międzynarodowy ma obowiązek przedłożenia listu przewozowego CMR funkcjonariuszowi rosyjskiej policji drogowej ale tylko w następujących przypadkach:

• jeśli ciężarówka jedzie załadowana;
• gdy list przewozowy CMR jest wykorzystywany przez przewoźnika jako dokument potwierdzający wwóz czasowy ciężarówki na terytorium EAUG.

Z powyższego wynika, że jeśli środek transportu jedzie na pusto, a jego wwóz czasowy na terytorium EAUG jest potwierdzony za pomocą innego dokumentu, to funkcjonariusz rosyjskiej policji drogowej nie ma prawa by żądać od kierowcy okazania do kontroli listu przewozowego CMR.

Zgodnie treścią punktu 3 blankietu zezwolenia rosyjskiego (rodzaj dozwolonego międzynarodowego przewozu drogowego), jeśli w punkcie 6 tego zezwolenia wpisana jest specjalna adnotacja „zezwala się również przewóz ładunków krajów trzecich”, to na takim zezwoleniu przewidziane jest wykonanie tylko dwustronnego przewozu ładunku kraju trzeciego oraz ładunku, którego właścicielem (nadawcą ładunku, odbiorcą ładunku) jest osoba zarejestrowana w kraju rejestracji przewoźnika i załadunku. W ww. przypadku będzie to przewóz ładunku na trasie Litwa – Rosja. 

Dlatego wykonanie trójstronnego przewozu (przewozu z terytorium lub na terytorium kraju trzeciego)  ładunku na trasie Francja – Rosja na podstawie takiego jednokrotnego zezwolenia rosyjskiego jest niedozwolony.

Tryb przeprowadzenia kontroli wagowej i wymiarowej środków transportu drogowego m.in. podczas wykonywania międzynarodowego drogowego przewozu w Rosji jest określony w Zarządzeniu Ministerstwa Transportu Federacji Rosyjskiej nr 119 z 29.03.2018 r., które weszło w życie 21.05.2018 r.

Wskazany akt prawny reguluje następujące kwestie: miejsce przeprowadzenia kontroli wagowej i wymiarowej, rodzaje kontroli, sposób wykonania pomiarów wagi, wysokości środka transportu, tryb sporządzenia protokołu ważenia i zawartości tego protokołu oraz wprowadza dozwolone parametry błędu podczas wykonywania pomiarów na zautomatyzowanych punktach kontroli wagowej i wymiarowej itp.

Zgodnie z przepisami określonymi w zarządzeniu Ministerstwa Transportu FR nr 302 w blankiecie zezwolenia rosyjskiego poprawki są dopuszczalne wyłącznie w punkcie 4 (nazwa przewoźnika i jego adres) oraz w punkcie 5 (numer rejestracyjny środka transportu). Wprowadzanie innych poprawek w blankiecie zezwolenia rosyjskiego jest niedozwolone.

Z powyższego wynika, że nie możecie dokonać poprawki w punkcie 11 w blankiecie zezwolenia rosyjskiego w przypadku jeśli błędnie wpisano w nim wagę przewożonego ładunku.

W celu kontynuacji jazdy zgodnie z trasą należy wypełnić w prawidłowy sposób blankiet zezwolenia rosyjskiego.

Zgodnie treścią Zarządzenia Ministerstwa Transportu Federacji Rosyjskiej nr 302, punkt 12 i 13 – miejsce załadunku i miejsce rozładunku – w rosyjskim zezwoleniu w takim przypadku należy wypełnić w następujący sposób:

Przed wjazdem litewskiego środka transportu na pusto w drodze powrotnej z terytorium Kazachstanu na terytorium Rosji, przewoźnik litewski powinien w zezwoleniu rosyjskim  w punkcie 12 i 13 w kolumnie drugiej wskazać nazwę kraju rozpoczęcia i zakończenia przejazdu. W tym przypadku będzie to odpowiednio Kazachstan i Litwa.

Po przyjeździe środka transportu do miejsca załadunku, kierowca powinien z chwilą rozpoczęcia załadunku środka transportu i otrzymania CMR wpisać uzupełnienie do punktu 12 w kolumnie drugiej w zezwoleniu rosyjskim i wskazać w tym punkcie nazwę kraju załadunku środka transportu, dodając do niego nazwę kraju – Rosja. W miejscu załadunku należy również wypełnić punkt 10 i 11 w drugiej kolumnie w zezwoleniu rosyjskim.

Podczas takiego przejazdu zezwolenie rosyjskie, które posiada kierowca na pokładzie środka transportu, powinno umożliwiać wykonanie na nim jednocześnie dwustronnego jak i tranzytowego przewozu ładunków.

Zasady wypełniania zezwoleń rosyjskich są określone w Zarządzeniu nr 302 Ministerstwa Transportu Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z ww. zasadami punkt 9 w zezwoleniu rosyjskim powinien być wypełniony w zależności od tego kiedy i w jakim miejscu środek transportu przewoźnika zagranicznego wjechał na terytorium Rosji przed zmianą rodzaju przewozu.

W przypadku gdy w celu wykonania przewozu z terytorium Rosji przewoźnik musi wypełnić nowe zezwolenie rosyjskie, to w punkcie 9 tego zezwolenia należy wpisać datę i miejsce faktycznego wjazdu na terytorium Rosji, który poprzedzał przewóz na podstawie nowego zezwolenia.

Zgodnie ze przepisami określonymi w zarządzeniach Ministerstwa Transportu FR protokół ważenia i/lub pomiarów parametrów wymiarowych środka transportu powinien być sporządzany za każdym razem po odbyciu stosownej kontroli na stacjonarnych i mobilnych punktach kontroli.

Sporządzenie tego dokumentu nie jest zależne od tego czy wyniki kontroli środka transportu wykazują przekroczenie dopuszczalnych parametrów wagowych i wymiarowych.

Z powyższego wynika, że nawet jeśli w wyniku ważenia w punkcie kontroli nie wykryto przekroczenia dopuszczalnych parametrów wagowych, to kierowca ma prawo domagać się od funkcjonariusza rosyjskiej inspekcji transportowej sporządzenia protokołu pokontrolnego dotyczącego wyników ważenia i/lub pomiarów wymiarowych środka transportu.

Zgodnie z zapisami ustawodawstwa rosyjskiego funkcjonariusz Federalnej Służby ds. Nadzoru w Zakresie Transportu (inspektor transportowy) ma prawo zatrzymać jednokrotne zezwolenie rosyjskie na wykonanie międzynarodowego przewozu drogowego, jeśli stanowi ono narzędzie bądź przedmiot popełnienia wykroczenia administracyjnego i jest dokumentem posiadającym istotne znaczenie dowodowe w sprawie o popełnienie wykroczenia administracyjnego.  

Na przykład zezwolenie może być zatrzymane jeśli niektóre jego punkty zostały nieprawidłowo wypełnione albo jeśli okazano do kontroli przerobione zezwolenie.

W związku z zatrzymaniem dokumentów powinien być sporządzony protokół. Kopię protokołu dostaje osoba, u której zostało zatrzymane zezwolenie. Zatrzymany dokument powinien być skopiowany i przekazany osobie, u której został zatrzymany

Zgodnie ze zmianami wprowadzonymi do Zarządzenia Ministerstwa Transportu FR nr 211 z 12.08.2011 r. w Rosji ograniczenia wiosenne ruchu środków transportu w 2018 roku (w tym również ciężarówek) na drogach federalnych ogólnego użytkowania nie zostały wprowadzone.

Jeśli chodzi o drogi regionalne, lokale i miejscowe to decyzje w sprawie ich zamknięcia dla ruchu środków transportu są podejmowane przez miejscowe organy władzy wykonawczej poszczególnych podmiotów Federacji Rosyjskiej.

Jednak w większości przypadków podmioty FR nie wprowadzają ograniczeń dla przewoźników międzynarodowych na ww. drogach.

Konwencja ADR określa, że jej przepisów nie stosuje się do przewozu paliwa znajdującego się w bakach paliwowych pojazdu wykonującego operację transportową służącego do ruchu pojazdu i funkcjonowania wszelkiego rodzaju urządzeń znajdujących się w środku transportu używanych lub przeznaczonych do używania podczas wykonywania przewozu.

Jednakże ogólna pojemność wbudowanych baków paliwowych nie powinna być wyższa niż 1.500 litrów na jednostkę transportową natomiast pojemność baku zamontowanego w naczepie nie może przekraczać 500 litrów. W przenośnych bakach pojemność nie może być wyższa niż 60 litrów na jednostkę transportową.

Jeśli pojemność baków paliwowych środka transportu przekracza normy określone w Konwencji ADR, to paliwo przewożone takim środkiem transportu uznaje się za ładunek niebezpieczny.

Z powyższego wynika, że funkcjonariusz inspekcji transportowej może wymagać  od kierowcy przestrzegania zasad Konwencji ADR odnośnie odbycia szkolenia z zakresu przewozu ładunków niebezpiecznych tylko w przypadku przekroczenia norm ustalonych w Konwencji ADR na zestaw.

W związku z Mistrzostwami Świata w piłce nożnej FIFA, które mają się odbyć w Rosji na terytorium niektórych podmiotów FR, na których terytorium znajdują się obiekty infrastruktury przeznaczone do przeprowadzenia mistrzostw oraz w obszarach przylegających do nich w dniach 25 maja – 27 czerwca 2018 r. wprowadzone zostają zwiększone środki bezpieczeństwa.

Zgodnie z Dekretem Prezydenta FR nr 202 z 09.05.2017 r. w okresie 25 maja – 25 czerwca
W podmiotach Federacji Rosyjskiej, na terytorium których zostają wprowadzone podwyższone środki bezpieczeństwa zabrania się: obrotu cywilnej i służbowej broni, naboi, środków wybuchowych i materiałów o znaczeniu przemysłowym oraz wyrobów wykonanych z nich; obrotu środków trujących, które znajdują się w wykazie środków trujących (za wyjątkiem niektórych celów ich wykorzystania wymienionych w ustępie 12 ww. Dekretu).

Jednocześnie w ww. okresie wstrzymana zostaje działalność organizacji produkujących artykuły niebezpieczne, wykorzystujących źródło promieniowania jonizującego, niebezpieczne środki chemiczne i biologiczne, radioaktywne, środki toksyczne i wybuchowe w ww. podmiotach FR.

W przypadkach szczególnych możliwe jest dopuszczenie do obrotu broni, naboi, środków i materiałów oraz wyrobów na podstawie stosownej decyzji operacyjnego sztabu międzyresortowego.

Do ww. podmiotów FR zalicza się następujące podmioty: Moskwa, Sankt Petersburg, Republika Tatarstanu, obwód niżniegorodzki, obwód rostowski, obwód samarski, Kraj Krasnodarski, obwód wołgogradzki, obwód swierdłowski, obwód kaliningradzki, Republika Mordowia.

Zgodnie z wyjaśnieniami Riostransnadzoru, do terminu „obrót środków” zalicza się również przewóz ładunków.

Zgodnie z ww. Dekretem ustęp 7 organy w podmiotach FR mogą podjąć w razie konieczności działania mające na celu zabezpieczenie dodatkowych środków odnośnie czasowego ograniczenia ruchu środków transportu.

Jednocześnie Rosawtodor jest zobowiązany do terminowego informowania kierowców środków transportu o tych czasowych ograniczeniach ruchu środków transportu, objazdach i miejscach postojowych za pomocą ustawienia znaków drogowych oraz umieszczania informacji w internecie.

Informacja o ograniczeniach ruchu środków transportu powinna być umieszczona na stronie Rosawtodoru na 30 dni przed wejściem w życie tych ograniczeń.

Zgodnie z zapisami rosyjskiego ustawodawstwa dotyczącego bezpieczeństwa ruchu drogowego i kodeksem wykroczeń administracyjnych FR, policja drogowa FR jest uprawniona do kontroli kierowców środków transportu wykonujących przewóz ładunków i/lub pasażerów na okoliczność przestrzegania czasu pracy i odpoczynku oraz ma prawo do pociągnięcia do odpowiedzialności za popełnione wykroczenie.

Analogiczne uprawnienia wobec kierowców wykonujących trasy międzynarodowe posiadają funkcjonariusze Rostransnadzoru czyli inspekcji transportowej.

Zgodnie z zapisami rosyjskiego ustawodawstwa dotyczącego kontroli państwowej za wykonywaniem międzynarodowych przewozów drogowych, na zewnetrznej granicy EAUG przewoźnikowi zagranicznemu może zostać wydane tzw. powiadomienie.

Powiadomienie jest wydawane w przypadku wykrycia niezgodności kontrolowanych parametrów wagi i wymiarów środka transportu albo wykrycia niezgodności z wymaganiami systemu zezwoleń krajów EAUG, na których terytorium planowany jest przewóz lub w przypadku braku na pokładzie środka transportu zezwolenia niezbędnego do wykonania przewozu.

Powiadomienie należy przedłożyć podczas wykonywania przejazdu funkcjonariuszowi inspekcji transportowej w punkcie kontrolnym, który został wskazany w tym powiadomieniu lub na najbliższym punkcie kontrolnym względem granicy, znajdującym się między krajami EAUG, w celu dokonania adnotacji o usunięciu naruszenia.

Talon ewidencyjny w Rosji jest wydawany w celu kontroli przestrzegania przez zagranicznych przewoźników systemu zezwoleń w przewozach wykonywanych bez zezwoleń. Są to na przykład przewozy wykonywane na podstawie zezoleń wielostronnych EKMT/CEMT, albo przewozy które są wykonywane bez zezwoleń na podstawie umów dwustronnych. Talon ewidencyjny jest wydawany na przejściach granicznych Federacji Rosyjskiej i krajów Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej przez funkcjonariuszy organów celnych Rosji i krajów EAUG.

Zgodnie z przepisami zawartymi w instrukcjach administracyjnych MSW FR dotyczących nadzoru na drogach, funkcjonariusz rosyjskiej policji drogowej ma prawo zatrzymać środek transportu w celu przeprowadzenia kontroli przestrzegania przepisów ruchu drogowego i kontroli dokumentów poza stacjonarnym punktem kontroli.

Zgodnie z zapisami rosyjskich przepisów ruchu drogowego kierowca ma obowiązek przedłożyć do kontroli kartę dopuszczenia na środek transportu w celu wykonywania międzynarodowego przewozu drogowego wyłącznie na żądanie inspektora Federalnej Służby ds. Nadzoru w Sferze Transportu.

Funkcjonariusz policji nie ma prawa żądać okazania karty dopuszczenia na środek transportu w celu wykonywania międzynarodowych przewozów drogowych celem jej skontrolowania.

W zarządzeniem Ministerstwa ds. Inwestycji i Rozwoju Kazachstanu jest zapisane, że w celu wykonania przewozu ładunku kraju trzeciego z portu morskiego, przewoźnik zagraniczny powinien posiadać na pokładzie środka transportu kazachstańskie zezwolenie dwustronne lub kazachstańskie zezwolenie do/z krajów trzecich (trójstronne). Wybór właściwego zezwolenia zależy od warunków przewozu i dokumentów posiadanych na pokładzie środka transportu.

W celu wykonania przewozu na podstawie kazachstańskiego zezwolenia dwustronnego łotewski przewoźnik musi spełnić następujące warunki:

Podczas wykonywania przewozu ładunku z krajów trzecich na terytorium Kazachstanu drogą morską z przeładunkiem (załadunkiem/rozładunkiem) w kraju rejestracji środka transportu, wykonującego dalszy przewóz ładunku, zezwolenie do/z krajów trzecich nie jest wymagane w przypadku jeśli przewóz ten zostanie potwierdzony za pomocą takich dokumentów jak: międzynarodowy list przewozowy CMR, faktura, konosament, karnet TIR, certyfikat fitosanitarny oraz inne dokumenty wykorzystywane podczas wykonywania międzynarodowych przewozów drogowych, zawierające informacje potwierdzające  miejsce załadunku środka transportu, które znajdują się na pokładzie i zawierają oryginalne pieczątki organów celnych z terminalu, gdzie nastąpiła zmiana rodzaju transportu.

A więc jeśli Wasza firma chce wykonać ww. przewóz na terytorium Kazachstanu na podstawie kazachstańskiego zezwolenia dwustronnego, to na pokładzie środka transportu powinien znajdować się konosament oraz towarzyszące mu dokumenty transportowe np. CMR w rubryce nr 4 z oryginalną pieczątką organu celnego z terminalu, gdzie nastąpiła zmiana rodzaju transportu.    

W przypadku jeśli ww. warunki nie są spełnione, to przewóz należy wykonać na podstawie kazachstańskiego zezwolenia trójstronnego.

Odpowiedzi na to pytanie w dokumentach prawnych nie ma. Jednakże należy kierować się ogólną zasadą, że każde zezwolenie powinno być wypełnione przed wjazdem na terytorium Rosji albo przed załadunkiem środka transportu w Rosji.

W przedstawionej powyżej sytuacji zalecamy postąpić w następujący sposób:

O godz. 00.00 1 lutego 2018 roku zaprzestać ruchu środka transportu.

W punktach 4, 5, 9 oraz w pierwszej kolumnie punktów 10, 11, 12, 13 w zezwoleniu na 2018 rok należy wpisać takie same dane, które były wymienione w punktach 4, 5, 9 oraz w pierwszej kolumnie w punktach 10, 11, 12, 13 w zezwoleniu na 2017 rok.

Natomiast kolumnę drugą w punktach 10, 11, 12, 13 w zezwoleniu na 2018 rok wypełnić w zależności od tego, gdzie znajduje się środek transportu i czy jest załadowany.

Jeśli środek transportu jest załadowany, to dane z kolumny drugiej w punktach 10, 11, 12, 13  w zezwoleniu na 2017 rok należy przenieść do tych samych punktów w kolumnie drugiej w zezwoleniu na 2018 rok.

Natomiast jeśli środek transportu poruszał się w Rosji na pusto, to w kolumnie drugiej w punktach 12, 13 w zezwoleniu na 2018 rok należy wskazać tylko dane dotyczące nazwy państwa rozpoczęcia trasy (np. Rosja) oraz nazwę państwa zakończenia trasy (np. Litwa).

Zalecamy również aby w punkcie 9 w zezwoleniu na 2018 rok wskazać numer zezwolenia na 2017 rok, chociaż nie jest to konieczny warunek biorąc pod uwagę zapisy zawarte w stosownym Zarządzeniu.

Dopiero po wykonaniu tych czynności kierowca może kontynuować dalszą trasę.

Zgodnie z Zarządzeniem Rządu FR nr 1007 z 24.12.2008 r. ustalony został obowiązek opłaty za korzystanie z dróg w Rosji dla niektórych przewoźników zagranicznych wykonujących przewóz ładunku na terytorium FR.  Opłata ta jest pobierana od środków transportu o dmc powyżej 3,5 t. do 12 t. włącznie. Na dzień dzisiejszy obowiązek opłaty jest ustalony m.in. dla przewoźników z Litwy, Łotwy, Estonii, Polski.

Natomiast w ramach systemu Platon pobierana jest opłata od środków transportu o dmc powyżej 12 t. w charakterze odszkodowania za uszczerbek związany z przejazdem tych pojazdów po drogach federalnych w Rosji. Opłata ta jest pobierana od wszystkich pojazdów niezależnie od kraju, gdzie jest zarejestrowany.

A więc ww. opłaty wzajemnie się wykluczają i zależą od dmc pojazdu.

Zgodnie z zapisami w Podręczniku użytkownika zezwoleń wielostronnych EKMT z 2014 r., certyfikat EKMT zgodności potwierdzający spełnienie przez pojazd i naczepę odpowiednich warunków technicznych jest ważny 12 miesięcy od daty kontroli do końca miesiąca o tej samej nazwie, w którym była wykonana kontrola środka transportu.

W Zarządzeniu Ministerstwa Transportu FR nr 301 z 14.10.2015 r., w którym przedstawione są przepisy  dotyczące przewozu ładunku krajów trzecich, nie jest wskazane czy na pokładzie środka transportu powinno znajdować się zlecenie dla przewoźnika zagranicznego w postaci oryginału czy kopii.

Jednakże z praktyki sądowej i wyjaśnień Ministerstwa Transportu FR wynika, że w celu potwierdzenia prawa na przewóz ładunku kraju trzeciego na podstawie zezwolenia dwustronnego kierowca powinien posiadać na pokładzie środka transportu oryginał zlecenia dla przewoźnika zagranicznego.

Dlatego też w celu uniknięcia problemów podczas kontaktów z funkcjonariuszem inspekcji transportowej zalecamy posiadanie na pokładzie środka transportu oryginału zlecenia dla przewoźnika zagranicznego.

Zgodnie z rosyjskimi przepisami prawnymi funkcjonariusz Federalnej Służby ds. Nadzoru w Zakresie Transportu (inspektor transportowy) ma prawo do zatrzymania samochodu ciężarowego i autokaru tylko na oznakowanych w specjalny sposób punktach kontroli (znak drogowy 7.14).

W przypadku jeśli inspektor transportowy próbuje zatrzymać pojazd za pomocą specjalnej pałki (lub gestów) w miejscu nieoznakowanym znakiem drogowym 7.14, to kierowca nie ma obowiązku do zatrzymania się na jego żądanie i przedłożenia mu dokumentów do kontroli.  

Zgodnie z wyjaśnieniami MIB RP w rubryce „Ilość przewożonego ładunku” polskiego zezwolenia należy  wskazać masę netto przewożonego ładunku w kg lub objętość w litrach.

Zapisy rosyjskiego ustawodawstwa nie określają sposobu postępowania w takiej sytuacji. Ponieważ wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego bez zezwolenia stanowi wykroczenie administracyjne, za popełnienie którego jest określona odpowiedzialność w art. 11.29 kodeksu wykroczeń administracyjnych FR, to nie można kontynuować przewozu bez zezwolenia znajdującego się na pokładzie pojazdu. Kierowca powinien jak najszybciej zaprzestać dalszego ruchu.

W tym przypadku jedynym sposobem uniknięcia popełnienia wykroczenia przepisów prawnych jest dostarczenie na pokład pojazdu nowego zezwolenia. Dopiero potem pojazd może kontynuować ruch na trasie przewozu.

Zanim środek transportu rozpocznie ruch zalecamy by przesłać do ROSTRANSNADZORU  faksem i e-mailem pismo z powiadomieniem o utracie zezwolenia. W punkcie 9 w nowym zezwoleniu wpisać numer utraconego zezwolenia, na podstawie którego kierowca wjechał na terytorium FR.

Zasady i sposób wydawania zezwoleń specjalnych na wykonanie międzynarodowego przewozu drogowego ładunków niebezpiecznych na terytorium FR są opisane w Zarządzeniu Ministerstwa Transportu FR nr 52 z 18.02.2013 r. i 179 z 04.07.2011 r.

Zezwolenia te są wydawane przez regionalne zarządy Federalnej Służby ds. Nadzoru w zakresie Transportu po złożeniu wniosku w tej sprawie.

Lista ładunków niebezpiecznych, których przewóz wymaga uzyskania zezwolenia specjalnego znajduje się w ppkt 1.10.3.1 Załącznika A do Międzynarodowej Konwencji dotyczącej drogowego przewozu towarów i ładunków niebezpiecznych (ADR).

Informacja o dopuszczalnych naciskach na osie w pojazdach zawarta jest w Zarządzeniu Rządu FR nr 272 z 15.04.2011 r. „O zatwierdzeniu przepisów dotyczących przewozu ładunków transportem drogowym” (załącznik nr 2 do przepisów).

Zgodnie z ww. przepisami dopuszczalny nacisk na oś podwójną ciągnika, jeśli odległość między osią wiodącą (koła szczytowe) a wspomagającą wynosi 130 cm, stanowi 9 ton, 13 ton i 14 ton odpowiednio dla dróg przeznaczonych dla pojazdów z naciskiem 6 ton na oś, 10 ton na oś i 11,5 tony na oś.  

Zapisy rosyjskiego ustawodawstwa nie przewidują możliwości wprowadzania zmian lub poprawek w jednokrotnym rosyjskim zezwoleniu.

A więc w przypadku jeśli pkt 4 (nazwa przewoźnika i jego adres) w zezwoleniu jest już wypełniony, to ani przewoźnik ani organ, który wydał zezwolenie w kraju rejestracji przewoźnika nie ma prawa wprowadzać do niego zmian czy poprawek.

Jednak w przypadku jeśli pkt 4 zezwolenia nie został  wypełniony do czasu przekazania przewoźnikowi, to przekazanie zezwolenia innemu przewoźnikowi jest możliwe po uzyskaniu zgody organu, który wydał to zezwolenie w kraju rejestracji przewoźnika.

Z tego wynika, że jeśli pkt 4 zezwolenia do czasu przekazania jest wypełniony, to przekazanie go przez jednego przewoźnika drugiemu przewoźnikowi jest niedopuszczalne.

Obecnie na rosyjskim portalu projektów aktów prawnych jest umieszczony projekt ustawy, który przewiduje możliwość wprowadzania poprawek w rosyjskim jednokrotnym zezwoleniu pod określonymi warunkami, w tym również w punkcie 4 zezwolenia.

Tak. Zgodnie z Instrukcją korzystania z kontyngentu zezwoleń EKMT, zezwolenie, któremu nie towarzyszy sporządzony w prawidłowy sposób dziennik pokładowy i aktualny certyfikat zgodności względem kategorii wykorzystywanego zezwolenia, jest uważane za nieważne (tzn. dla ciężarówek EURO IV, EURO V lub EURO VI).

Talon ewidencyjny – to dokument, który jest wydawany przewoźnikowi zagranicznemu przez właściwe do tego organy w celu ewidencji przewozu przez terytorium FR w przypadku jeśli zgodnie z umowami międzynarodowymi FR wykonanie przewozu nie wymaga zezwolenia rosyjskiego oraz w przypadku jeśli przewóz jest wykonywany na podstawie zezwolenia wielostronnego.

Z tego wynika, że kierowca musi otrzymkać talon tylko w przypadku jeśli zamierza wykonać międzynarodowy przewóz drogowy przez terytorium FR bez zezwolenia (w przypadku jeśli istnieje taka możliwość na podstawie umowy między stronami) lub na podstawie zezwolenia EKMT/CEMT.

Wniosek: inspektor transportowy nie ma podstawy aby wymagać od kierowcy okazania talonu ewidencyjnego w przypadku wykonywania przez polskiego przewoźnika przewozu ładunku przez terytorium FR na podstawie rosyjskiego zezwolenia kraje trzecie.  

Zgodnie z zapisami zawartymi w rosyjskich przepisach prawnych, spółka ma prawo lecz nie obowiązek posiadania pieczęci ze swoją nazwą.

Jednakże ustawodawstwo federalne może przewidywać obowiązek spółki do używania pieczątki.

W ustawodawstwie FR brak jednak zasad określających jakie dane powinna obowiązkowo zawierać pieczątka spółki. Wyjątek stanowi tylko pieczęć z godłem państwa (godłem Federacji Rosyjskiej), która powinna zawierać NIP i REGON spółki.

Zatem inspektor transportowy nie ma podstaw by uznać zlecenie dla zagranicznego przewoźnika za nieważne w przypadku jeśli zlecenie zawiera pieczątkę spółki bez numeru NIP, o ile pieczęć nie zawiera godła państwowego FR.

Zgodnie z art. 4 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) – dowodem zawarcia umowy przewozu jest list przewozowy. Brak, nieprawidłowość lub utrata listu przewozowego nie wpływa na istnienie ani na ważność umowy przewozu, która mimo to podlega przepisom niniejszej Konwencji.

Zgodnie z rosyjskimi przepisami prawnymi CMR (międzynarodowy list przewozowy) nie stanowi druku ścisłego zarachowania.

Oprócz tego w rosyjskim ustawodawstwie brak przepisów odnośnie prawidłowego wypełniania CMR.

W braku przeciwnego dowodu list przewozowy stanowi dowód zawarcia umowy, warunków umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika (art. 9 Konwencji CMR).

Na podstawie przepisów prawnych FR umowa jako akt cywilnoprawny może być uznana za nieważną tylko na podstawie decyzji sądu.

Z powyższego wynika, że tylko sąd może stanowić o uznaniu listu przewozowego CMR za nieważny.

Sąd nie może jednak tego zrobić z własnej inicjatywy lecz wyłącznie w ramach sporu cywilnoprawnego z powództwa zainteresowanej osoby.

Zatem rosyjski inspektor transportowy nie ma kompetencji aby uznać list przewozowy CMR za nieważny w przypadku jeśli jest on nieprawidłowo lub nie w całości wypełniony.

Zgodnie z zapisami zawartymi w rosyjskich przepisach prawnych, za wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego bez międzynarodowego listu przewozowego CMR na pokładzie środka transportu, kierowca zostaje pociągnięty do odpowiedzialności administracyjnej na podstawie art. 11.27 kodeksu wykroczeń administracyjnych FR (KoAP FR).  Wysokość kary grzywny za to wykroczenie  wynosi od 200 do 500 rubli. Natomiast przewoźnik (osoba prawna) nie może zostać pociągnięty do odpowiedzialność administracyjnej za to wykroczenie.

Zgodnie z zapisami zawartymi w kodeksie wykroczeń administracyjnych FR (KoAP FR) za uiszczenie kary grzywny odpowiada ta osoba, która została uznana za winną popełnienia wykroczenia. Dlatego funkcjonariusz inspekcji transportowej nie ma prawa żądać od innych osób (zarówno fizycznych jak i prawnych) zapłaty kary grzywny za popełnione wykroczenie administracyjne.   

Jednakże w tego rodzaju przypadkach należy mieć na uwadze, że w KoAP FR w art. 11.26, 11.29 i 12.21.3 zawarte są zapisy, które przewidują prawo do zatrzymania środka transportu, przy udziale którego popełnione zostało wykroczenie do czasu zapłaty grzywny.

W związku z tym, w tego rodzaju sytuacji celem zapobieżenia zatrzymania środka transportu trzeba będzie albo znaleźć kierowcę, który zwolnił się z pracy i spowodować aby zapłacił grzywnę albo zapłacić grzywnę w jego imieniu.

Zapisy ustawy federalnej „O kontroli państwowej za wykonywaniem międzynarodowych przewozów drogowych”  przewidują, że kierowca środka transportu ma w określonych w ustawie przypadkach obowiązek uzyskania od uprawnionego funkcjonariusza organu federalnego władzy wykonawczej lub zdania mu talonu ewidencyjnego na przejściu granicznym FR.  

Na chwilę obecną na białoruskim odcinku granicy państwowej FR nie istnieją oficjalne rosyjsko-białoruskie przejścia graniczne. Z tego wynika, że kierowca nie ma obowiązku uzyskania adnotacji w talonie ewidencyjnym na najbliższym do granicy rosyjskiej i trasy przewozu posterunku kontrolnym stacjonarnym bądź mobilnym podczas wykonywania przewozu przez białoruski lub kazachstański odcinek zewnętrznej granicy Unii Celnej.

Jednakże należy zaznaczyć, że kierowca ma obowiązek przedłożenia talonu ewidencyjnego tylko na żądanie funkcjonariusza inspekcji transportowej na wyznaconych punktach kontroli.

A więc jeśli kierowca nie był poproszony na punkcie kontroli transportowej o okazanie talonu ewidencyjnego w celu jego kontroli, to nie ma on obowiązku przymusowego okazywania go  celem dokonania adnotacji o odbyciu kontroli.  

Zgodnie z zapisami zawartymi w rosyjskich przepisach prawnych obywatele Republiki Kirgiskiej oraz obywatele krajów, w których na poziomie ustawodawczym ustanowiony jest język rosyjski w charakterze języka oficjalnego, maja prawo do wykonywania działalności pracowniczej na terytorium Federacji Rosyjskiej związanej bezpośrednio z kierowaniem pojazdem na podstawie krajowego i międzynarodowego prawa jazdy.

Oprócz tego na posiedzeniu Euroazjatyckiej Rady Międzyrządowej z 14.08.2017 r. premierzy podpisali dokument o wzajemnym uznawaniu krajowych i międzynarodowych praw jazdy wystawionych w jednym z państw członkowskich Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej w celu wykonywania działalności biznesowej na terytorium innego państwa członkowskiego.

A więc w chwili obecnej wyłącznie obywatele państw członkowskich Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej mogą wykonywać działalność pracowniczą na terytorium Federacji Rosyjskiej bezpośrednio związaną z kierowaniem pojazdem na podstawie krajowego i międzynarodowego prawa jazdy. Jednocześnie krajowe prawo jazdy powinno być zgodne z wymaganiami Konwencji Wiedeńskiej.

Zgodnie z zapisami Instrukcji użytkownika wielokrotnych zezwoleń CEMT/EKMT, po wyznaczeniu kary za nieprawidłowe wykorzystanie zezwolenia, nie możecie  kontynuować przewozu do Czech na podstawie tego zezwolenia CEMT/EKMT.

Jeśli nie posiadacie innego jednokrotnego zezwolenia, to przewoźnik zobowiązany jest do zaprzestania przewozu ładunku i powinien jak najszybciej powrócić do kraju rejestracji.

W przypadku kontynuacji przewozu ładunku na podstawie tego zezwolenia CEMT/EKMT dodatkowy przewóz będzie stanowić nowe naruszenie.

Rosyjskie ustawodawstwo nie określa sposób postępowania kierowcy w takiej sytuacji. Ponieważ wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego bez talonu ewidencyjnego stanowi wykroczenie administracyjne, przewidziane w art. 11.29 ustęp 1 Kodeksu Wykroczeń Administracyjnych FR (KoAP FR), to kierowca nie powinien kontynuować jazdy bez talonu ewidencyjnego na pokładzie pojazdu.

W takim przypadku jedynym sposobem uniknięcia naruszenia przepisów prawnych jest uzyskanie w organie, który wydał talon duplikatu utraconego talonu. Środek transportu może kontynuować dalszą jazdę tylko po dostarczeniu duplikatu talonu ewidencyjnego na pokład pojazdu.   

Zapisy Konwencji TIR z ostatnimi zmianami dopuszczają możliwość wykorzystania podczas przewozów międzynarodowych pojazdów z przesuwanymi opończami, podłogą i innymi częściami składowymi przestrzeni ładunkowej. Właściwe zmiany były wprowadzone w 2001 r. do 10 i kolejnych wydań Konwencji TIR.

Zapisy regulujące wykorzystywanie tego rodzaju środków transportu zawarte są art. 4 Regulaminu dotyczącego warunków technicznych pojazdów drogowych, które mogą być dopuszczone do międzynarodowego przewozu drogowego pod zamknięciem celnym (Załacznik nr 2 do Konwencji TIR).

Zgodnie z zapisami rosyjskich przepisów ruchu drogowego, kierowca biorący udział w ruchu międzynarodowym ma obowiązek przedłożenia zezwolenia oraz innych dokumentów przewidzanych w umowach międzynarodowych zawartych przez FR, na żądanie Federalnej Służby ds. Nadzoru w ZakresieTransportu.

Funkcjonariusz policji nie ma prawa żądać okazania do kontroli zezwolenia czy innych ww. dokumentów.

Zgodnie z zapisami ustawy federalnej „O kontroli państwowej za wykonywaniem międzynarodowych przewozów drogowych”, kraj pochodzenia ładunku nie ma wpływu na określenie rodzaju przewozu.

Wyżej wymieniony akt prawny określa, że ładunek kraju trzeciego – jest to ładunek którego właścicielem i/lub nadawcą bądź odbiorcą jest osoba prawna zarejestrowana w kraju innym niż kraj załadunku i kraj rozładunku środka transportu, albo osoba fizyczna, która posiada obywatelstwo kraju innego niż kraj załadunku i kraj rozładunku środka transportu, bądź osoba nieposiadająca obywatelstwa, która zamieszkuje w kraju innym niż kraj załadunku i kraj rozładunku środka transportu.

W tym przypadku właścicielem i nadawcą ładunku jest osoba prawna z Estonii. Z tego wynika, że przewożony ładunek nie podlega pod określenie: „ładunek kraju trzeciego”.

Zatem przewóz tego rodzaju ładunku nie podlega wymaganiom zawartym w Zarządzeniu Ministerstwa Transportu Rosji nr 301 z 14.10.2015 r., a więc nie wymaga posiadania na pokładzie środka transportu zlecenia (dyspozycji) dla przewoźnika zagranicznego i rosyjskiego zezwolenia dwustronnego ze specjalną adnotacją: „zezwala się również przewóz ładunku kraju trzeciego”.

Zgodnie z zapisami Zarządzenia Ministerstwa Transportu Rosji nr 301 z 14.10.2015 r. w zleceniu (dyspozycji) dla przewoźnika zagranicznego powinny znaleźć się następujące dane:

• trasa przewozu ładunku;
• nazwa i waga ładunku;
• dane nadawcy (nazwa, adres, telefon, osoba do kontaktu);
• pełny adres miejsca załadunku środka transportu.

Z wyjaśnień Ministerstwa Transportu Rosji zawartych w piśmie nr 9-1720 z 30.12.2016 r. wynika, ze „…zgodność z danymi zawartymi z liście przewozowym  powinna dotyczyć tylko tej części danych, które są muszą być odzwierciedlone w zleceniu (dyspozycji)”.  

Z tego wynika, że wskazanie w nim odbiorcy ładunku i umieszczanie jego danych nie jest konieczne.

A więc w tym przypadku inspektor nie ma racji i jego żądanie jest niezgodne z przepisami prawa.

W opisanym powyżej przypadku żądanie inspektora jest niezgodne z prawem ponieważ jednorazowe zezwolenie rosyjskie na wykonanie przewozu dwustronnego (zezwolenie) zawierające w rubryce „Zapisy szczególne” adnotację: „Zezwala się również przewóz ładunków krajów trzecich” stanowi wystarczającą podstawę do wykonania przewozu ładunku kraju trzeciego na podstawie zezwolenia dwustronnego.

Zgodnie z zapisami zawartymi w Zarządzeniu Ministerstwa Transportu FR nr 302 z 14.10.2015 r. w przypadku przejazdu ciężarowego środka transportu „na pusto” przez terytorium FR punkty 10 i 11 w rosyjskim zezwoleniu do wykonywania międzynarodowego przewozu ładunku nie wypełnia się.  

Jeśli po rozładunku w drodze powrotnej z terytorium Rosji wpłynęło zlecenie na przewóz ładunku, to możecie jechać na tym samym zezwoleniu na przewóz po wypełnieniu wyżej wymienionych punktów w miejscu załadunku.

W takim przypadku nie ma potrzeby uzyskiwania i sporządzania nowego zezwolenia.

Zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Transportu Rosji odwołującymi się do zapisów zawartych w  Zarządzeniu Ministerstwa Transportu FR nr 302 z 14.10.2015 r., w rosyjskim zezwoleniu do wykonywania międzynarodowego przewozu ładunku nie wolno dokonywać jakichkolwiek poprawek.

Z wyjaśnień tych wynika więc, że nie wolno dokonywać poprawek w rosyjskim zezwoleniu do wykonywania międzynarodowego przewozu ładunku, a w przypadku zamiany ciągnika należy uzyskać nowe zezwolenie.

W treści Zarządzenia Ministerstwa Transportu Rosji nr 302 z 14.10.2015 r. nie ma przedstawionych zasad wypełniania rosyjskich zezwoleń na międzynarodowy przewóz ładunków w opisanym powyżej przypadku przewozu ładunku.

Tylko jeden przepis dotyczący tych zasad pasuje do przedstawionej sytuacji, a mianowicie, w przypadku jeśli międzynarodowy przewóz drogowy wykonywany na podstawie zezwolenia rozpoczyna się na terytorium Rosji,  to przewoźnik powinien wypełnić zezwolenie przed załadunkiem środka transportu.

Z tego wynika, że w tym przypadku w związku z brakiem zasad trzeba będzie wypełnić zezwolenie kierując się logiką.

Według naszej opinii w opisanym przypadku w punkcie nr 9 w nowym rosyjskim zezwoleniu trójstronnym należy wskazać to miejsce wjazdu na terytorium Rosji, gdzie środek transportu przekroczył granicę w kierunku powrotnym na podstawie dwustronnego/trójstronnego zezwolenia. W uzupełnieniu tego wpisu należy wskazać numer tego zezwolenia oraz datę tego wjazdu. Niniejsze zezwolenie tróstronne należy wypełnić przed załadunkiem środka transportu.

Zgodnie z zapisami Zarządzenia Ministerstwa Transportu FR nr 302 z 14.10.2015 r. podczas wykonywania przejazdu środka transportu „na pusto” przez terytorium Rosji w punkcie 12 i 13 powinna być wskazywana tylko  nazwa państwa rozpoczęcia i zakończenia przejazdu.

W tej sytuacji podczas wykonywania przejazdu środka transportu „na pusto”  od miejsca rozładunku do miejsca nowego załadunku w punkcie 12 i 13 w kolumnie drugiej rosyjskiego zezwolenia na wykonywanie międzynarodowego przewozu ładunku należy wskazać tylko kraj (nazwę kraju) rozpoczęcia przejazdu i kraj zakończenia przejazdu środka transportu.

Punkt 12 i 13 w zezwoleniu należy uzupełnić o nazwę miasta (miejscowości, wsi itp.) dopiero po sporządzeniu listu przewozowego CMR w nowym miejscu załadunku środka transportu przed jego wyjazdem z miejsca załadunku.  

A więc w powyższym przypadku funkcjonariusz inspekcji transportowej myli się i nieprawidłowo interpretuje zapisy rosyjskich przepisów prawnych dotyczących wypełniania zezwoleń rosyjskich.

Zgodnie z zapisami rosyjskich przepisów prawnych dotyczących międzynarodowych przewozów drogowych, rodzaj wykonywanego przewozu ładunku jest określany na podstawie  danych zawartych w CMR.

Podstawowym kryterium służącym do określenia rodzaju przewozu jest: miejsce załadunku towaru, miejsce rejestracji przewoźnika, miejsce sporządzenia listu przewozowego CMR i miejsce rozładunku towaru, zgodnie z zapisami Zarządzenia Ministerstwa Transportu FR nr 301 z 14.10.2015 r.

Z tego wynika, że funkcjonariusz inspekcji transportowej myli się i nieprawidłowo interpretuje zapisy rosyjskich przepisów prawnych dotyczących wykonywania międzynarodowych przewozów drogowych.

W rosyjskich przepisach prawnych zasady wypełniania zezwoleń na  wykonanie międzynarodowego drogowego przewozu ładunków zostały zatwierdzone w Zarządzeniu Ministerstwa Transportu FR nr 302 z 14.10.2015 r. W rosyjskim ustawodawstwie nie ma innych przepisów prawnych regulujących wypełnianie wyżej wymienionych zezwoleń.

W zarządzeniu tym brak zapisów wskazujących na konieczność wpisania numeru talonu ewidencyjnego do rosyjskiego zezwolenia.

Dlatego żądanie funkcjonariusza inspekcji transportowej dotyczące wpisania numeru talonu ewidencyjnego do zezwolenia nie znajduje podstaw w ustawodawstwie.

W przypadku powstania takiej sytuacji, proponujemy wyjaśnić u inspektora jaki numer i datę ma akt prawny, który nakłada na kierowcę obowiązek wpisania do zezwolenia takiego zapisu.

Z informacji zawartej w pytaniu wynika, że przewoźnik zamierza przewieźć ładunek kraju trzeciego, którego właścicielem jest firma angielska z Łotwy do Rosji na podstawie rosyjskiego zezwolenia dwustronnego.

Zgodnie z zapisami Zarządzenia Ministerstwa Transportu FR nr 301 w przypadku przewozu ładunku kraju trzeciego na podstawie dwustronnego zezwolenia rosyjskiego z portu morskiego, przewoźnik zagraniczny musi spełnić następujące wymagania ustawowe:

• wskazać w CMR port morski jako miejsce załadunku środka transportu, oprócz danych zawartych w pkt 4 ppkt a) niniejszego zarządzenia;    
• wskazać w CMR numer i datę sporządzenia konosamentu, na podstawie którego ładunek został dostarczony do portu morskiego;
• nadawca ładunku (jego właściciel) kraju trzeciego nie może być zarejestrowany jako osoba prawna w państwie członkowskim UE lub EFTA bądź nie jest obywatelem wyżej wymienionych państw albo nie jest osobą nieposiadającą obywatelstwa zamieszkałą na terytorium tych państw.

W przypadku braku spełnienia powyższych wymagań, przewoźnik podczas wykonywania przewozu takiego ładunku na podstawie rosyjskiego zezwolenia dwustronnego, powinien posiadać na pokładzie środka transportu inny dokument, zgodnie z zapisami pkt 10 powyższego Zarządzenia Ministerstwa Transportu FR nr 301.

A więc w przypadku określonym w zapytaniu łotewski przewoźnik nie może wykonać przewozu ładunku na podstawie rosyjskiego zezwolenia dwustronnego.

Zatrzymanie środka transportu jest środkiem zabezpieczenia przeprowadzenia sprawy wykroczenia administracyjnego, stosowanym jako środek prewencyjny wobec wykrytego wykroczenia do czasu usunięcia przyczyny zatrzymania.

W powyższym przypadku zatrzymanie środka transportu nie powoduje zapobieżenia wykroczenia, zatem w przypadku zastosowania tego środka prewencyjnego, działanie to będzie niezgodne z prawem.  

Przypadki, w których zatrzymanie środka transportu jest możliwe są opisane w art. 27.13 kodeksu wykroczeń administracyjnych FR (KoAP FR).  

Wykonywanie przewozu bez talonu ewidencyjnego, w przypadku jeśli jego posiadanie jest konieczne, stanowi naruszenie przepisów prawnych dotyczących przewozów międzynarodowych. Pomimo tego, że wydanie talonu ewidencyjnego jest obowiązkiem funkcjonariusza celnego, to również kierowca ma obowiązek otrzymania go i posiadania na pokładzie środka transportu podczas poruszania się przez terytorium FR.

Zatem w opisanym powyżej przypadku występuje wspólna wina kierowcy i funkcjonariusza celnego, co nie zwalnia kierowcy z odpowiedzialności.

Jednakże fakt winy funkcjonariusza celnego może stanowić podstawę do uznania powyższego wykroczenia za wykroczenie o niewielkiej szkodliwości albo wyznaczenia kary poniżej przewidzianego zakresu kar.  

W opisanym powyżej przypadku kierowania środkiem transportu, kierowca zostanie pociągnięty do odpowiedzialności administracyjnej  (kara grzywny w wysokości od 5.000 do 15.000 rubli) zgodnie z zapisami kodeksu wykroczeń administracyjnych FR (KoAP FR) art. 12.7 ust. 1.

Jak również do odpowiedzialności administracyjnej zostanie pociągnięta osoba pełniąca kierownicze stanowisko w danej firmie na podstawie art. 12.32.1 KoAP FR (kara grzywny w wysokości 50.000 rubli).

A dodatkowo na podstawie art. 27.13 KoAP FR w przypadku popełnienia wykroczenia przewidzianego w art. 12.7 ust. 1 KoAP FR zastosowane będzie zatrzymanie środka transportu do czasu usunięcia przyczyny zatrzymania , a osobna kierująca pojazdem zostanie odsunięta od kierowania tym pojazdem.

Zgodnie z zapisami ustawy federalnej FR O bezpieczeństwie ruchu drogowego, od 1 czerwca 2017 r. rosyjski przewoźnik (firma) nie ma prawa do dopuszczania do kierowania środkiem transportu przez kierowców (w tym również białoruskich), którzy  posiadają zagraniczne bądź międzynarodowe prawo jazdy podczas wykonywania działalności gospodarczej albo pracowniczej, związanej bezpośrednio z kierowaniem środkiem transportu na terytorium Federacji Rosyjskiej.  

Dlatego też kierowca z Białorusi – we wskazanych w pytaniu warunkach –  nie może wykonać nawet międzynarodowej części przewozu ładunku przez terytorium Federacji Rosyjskiej na podstawie swojego krajowego prawa jazdy.

Zgodnie z zapisami Zarządzenia Ministerstwa Transportu FR nr 258 z 24.07.2012 r. wniosek w celu uzyskania zezwolenia specjalnego na przejazd ponadnormatywnego środka transportu (przekraczającego dozwolone wymiary i/lub wagę) powinien być złożony przez właściciela środka transportu bądź przez jego przedstawiciela do właściwego w tej sprawie organu w miejscu rejestracji wnioskodawcy albo do najbliższego właściwego organu znajdującego się na trasie przejazdu środka transportu – w przypadku braku właściwego organu w miejscu rejestracji wnioskodawcy.

Organem właściwym do wydania zezwolenia specjalnego jest Federalna Agencja Drogowa oraz jej jednostki terytorialne.

Zgodnie z ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej dopuszczalne jest złożenie wniosku wraz z załączonymi do niego dokumentami do właściwego organu za pośrednictwem faksu a następnie przesłanie oryginału wniosku i trasy przejazdu środka transportu, poświadczonych kopii dokumentów i innych materiałów pocztą lub kurierem.

Zgodnie z zapisami ustawy federalnej FR O kontroli państwowej za wykonywaniem międzynarodowych przewozów drogowych i kodeksu celnego Unii Celnej, zabronione jest wykorzystywanie środków transportu należących do przewoźnika zagranicznego, również tych, które zostały czasowo wwiezione przez niego na terytorium Federacji Rosyjskiej, do przewozu pomiędzy punktami, które znajdują się na terytorium Federacji Rosyjskiej.

Pomimo tego, że taki przewóz odbędzie się przez terytorium krajów trzecich, które nie są członkami Unii Celnej, będzie on uznany za rejs pomiędzy dwoma punktami, które znajdują się na terytorium FR i spowoduje to wszelkie negatywne skutki wynikające z tego faktu.

Zapisy Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), ustawodawstwa rosyjskiego dotyczącego spraw celnych i wykonywania przewozów międzynarodowych nie zabraniają wykonania takiego przewozu. Tego rodzaju przewóz nie zostanie uznany za przewóz kabotażowy.  

Należy jednak wziąć pod uwagę to, że przewóz z Sankt Petersburga do Kaliningradu powinien obywać się w ramach wykonywania kontraktu międzynarodowego na dostawę towaru, a nie w ramach zwykłej umowy zawartej między dwoma rosyjskimi firmami.

Podczas ruchu z Sankt Petersburga do Kaliningradu nie powinna być zamknięta rubryka 24 CMR, a na pokładzie środka transportu nie powinny znajdować się dokumenty potwierdzające wykonanie umowy pomiędzy rosyjskimi firmami względem danego towaru.

Wymagania dotyczące sporządzenia i treści tego dokumentu, tj. dyspozycji (zlecenia) dla przewoźnika zagranicznego zostały określone w punkcie 5 Zarządzenia Ministerstwa Transportu FR nr 301 z 14.10.2015 r.

Zgodnie z tym punktem nazwa nadawcy ładunku, jego adres, telefon i osoba kontaktowa należą do danych, które muszą być obowiązkowo zawarte w dyspozycji (zleceniu).

A więc w dyspozycji (zleceniu) dla przewoźnika zagranicznego muszą być wskazane te dane (adres, telefon, osoba kontaktowa).

Zgodnie z zapisami KoAP FR, inspektorzy Inspekcji Transportowej  i funkcjonariusze służby celnej mają prawo do zatrzymania wyjeżdżającego z terytorium FR środka transportu, jeśli z jego wykorzystaniem było popełnione wykroczenie administracyjne przewidziane w art. 11.26, 11.29, 12.21.3 KoAP FR.

Nie jest przewidziane zatrzymanie środka transportu za brak uiszczenia kary grzywny przez kierowcę za wykroczenie związane z przekroczeniem czasu pracy i odpoczynku (na podst. art. 11.23 KoAP FR).

Pełnomocnictwo do zatrzymania kierowcy – cudzoziemca za brak uiszczenia kary grzywny na podstawie dowolnego artykułu KoAP FR posiadają wyłącznie funkcjonariusze służb granicznych (migracyjnych) i tylko na podstawie decyzji sądu FR.

Pod pojęciem zezwolenie „terminalowe” w praktyce rozumiane jest rosyjskie dwustronne/tranzytowe zezwolenie, zawierające w punkcie 6 – zapisy szczególne – zapis: „Zezwala się również przewóz ładunków krajów trzecich”.

Z bezpośredniej interpretacji tego zapisu wynika, że przewóz ładunku kraju trzeciego nie jest jedynie dozwolonym rodzajem przewozu dla tego rodzaju zezwoleń.

Zezwolenie „terminalowe” w swojej istocie daje prawo na przewóz dwustronny i tranzytowy dowolnego rodzaju towaru niezależnie od jego pochodzenia i posiadanego statusu ładunku kraju trzeciego.

Zgodnie z kodeksem wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej (KoAP FR) osoba, która ma być pociągnięta do odpowiedzialności administracyjnej, nie może być zmuszana do podpisania dokumentu. Z tego wynika, że kierowca ma prawo do odmowy podpisania dokumentów w każdym przypadku.

W przypadku odmowy podpisania protokołu i innych dokumentów procesowych, wprowadzony zostaje stosowny zapis. W niektórych przypadkach, w wypadku odmowy  wymagana jest obecnośc świadków.

Odmowa podpisania dokumentów procesowych nie świadczy o tym, że pociągnięta do odpowiedzialności osoba zgadza się z popełnieniem przez nią zarzucanego jej wykroczenia i przyznania się do winy.

Z praktycznego punktu widzenia lepiej wpisać do protokołu (decyzji) swoje uwagi i zastrzeżenia niż odmówić podpisania dokumentu.

Zgodnie z zapisami umowy o międzynarodowych przewozach drogowych między Rosją a Estonią, do wykonania przewozu uszkodzonego środka transportu z terytorium jednej z Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, nie  jest wymagane dwustronne zezwolenie rosyjskie, jeśli ten środek transportu jest tam zarejestrowany.

Nie jest również wymagane takie zezwolenie dla przejazdu pojazdów pomocy technicznej. Tak więc estoński przewoźnik może wjechać na terytorium Rosji bez rosyjskiego zezwolenia dwustronnego w celu wykonania wyżej wymienionego przewozu.

Należy dodatkowo zwrócić uwagę na to, że przy wjeździe na terytorium FR estoński przewoźnik powinien uzyskać na posterunku kontroli celnej i transportowej tzw. talon ewidencyjny, a podczas wyjazdu z Rosji powinien zwrócić ten dokument na wyżej wymienionym posterunku.

Z zapisów artykułu 27.13 kodeksu wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej (KoAP FR) wynika, że decyzję o sposobie zatrzymania środka transportu podejmuje inspektor. A więc kierowca przewoźnika nie ma prawa do wyboru sposobu zatrzymania środka transportu.

W przepisach określających sposób wypełniania zezwoleń rosyjskich, zatwierdzonych przez Zarządzenie Ministerstwa Transportu Rosji nr 302 z 14.10.2015 r. jest zapisane, że w przypadku gdy przewóz na podstawie zezwolenia rozpoczyna się na terytorium Rosji, przewoźnik powinien wypełnić blankiet zezwolenia zanim nastąpi załadunek środka transportu.

Z kolei na blankiecie zezwolenia rosyjskiego jest napisane, że punkt 12 i 13 należy wypełnić przed rozpoczęciem przejazdu.

A więc biorąc pod uwagę powyższe zapisy łącznie, można wysnuć wniosek, że zezwolenie powinno być w ruchu powrotnym wypełnione przez kierowcę od razu po wykonaniu rozładunku środka transportu w Rosji, to znaczy przed rozpoczęciem ruchu z miejsca rozładunku środka transportu.

Jednocześnie w przypadku poruszania się na pusto na terytorium Federacji Rosyjskiej, w punktach 12 i 13 zezwolenia rosyjskiego wskazywana jest tylko nazwa kraju rozpoczęcia i zakończenia przejazdu.

Jeśli podczas powrotnego przejazdu na pusto z terytorium Rosji przewoźnik otrzymał zlecenie na wykonanie przewozu towaru, to w punkcie 12 i 13 zezwolenia do nazwy kraju rozpoczęcia i zakończenia przewozu kierowca powinien dopisać nawę miejscowości w kraju rozpoczęcia i zakończenia przewozu.

Zgodnie z zapisami znajdującymi się w Zarządzeniu Ministerstwa Transportu Rosji nr 249 z 10.08.2015 r., pismo właściwego organu zagranicznego kraju okazującego pomoc humanitarną, powinno być sporządzone w języku rosyjskim albo w innym języku.

Jednakże w przypadku przedłożenia pisma sporządzonego w innym języku, powinno być do niego załączone tłumaczenie na język rosyjski poświadczone w sposób wymagany przez prawodawstwo Federacji Rosyjskiej.

A więc, w celu wykonania przewozu ładunku humanitarnego bez zezwolenia w tranzycie przez Rosję, na pokładzie środka transportu koniecznie powinno się znaleźć stosowne pismo (w języku angielskim) wraz z jego tłumaczeniem na język rosyjski sporządzonym we właściwy sposób, tj. poświadczonym notarialnie i zawierającym apostille.

Zgodnie z umową o międzynarodowych przewozach drogowych między Rosją a Litwą termin działania zezwoleń wydanych na 2016 rok upłynął 31.01.2017 r. Tak więc przejazd 01.02.2017 r. na terytorium Rosji na podstawie zezwolenia wydanego na 2016 rok jest niemożliwy.

Jeśli nie zdążyliście wyjechać z terytorium FR przed 01.02.2017 r. posiadając wyżej wymienione zezwolenie, to 01.02.2017 r. do przejazdu i wyjazdu z terytorium Rosji musicie dodatkowo posiadać wypełnione zezwolenie wydane na 2017 rok.

Podczas kontroli transportowej kierowca przewoźnika powinien okazać jednocześnie obydwa zezwolenia wydane na 2016 i 2017 rok.  

Zgodnie z umową o międzynarodowych przewozach drogowych między Rosją a Litwą do wykonania przewozu dwustronnego pojazdem o nośności do 3,5 tony i masie całkowitej do 6 ton włącznie, zezwolenia rosyjskie (dwustronne) nie są wymagane.

Jeśli Wasz środek transportu odpowiada wskazanym w umowie wyżej wymienionym parametrom, a przewóz ładunku wykonywany jest na trasie Liwa – Rosja, to nie jest wymagane posiadanie dwustronnego zezwolenia rosyjskiego na pokładzie pojazdu.

W przytoczonym przykładzie chodzi o przewóz ładunku kraju trzeciego, co pociąga za sobą konieczność przestrzegania wymagań określonych w Zarządzeniu Ministerstwa Transportu FR nr 301 z 15.10.2015 r.

Zgodnie z wyżej wymienionym Zarządzeniem, prawo do wykonania dwustronnego przewozu ładunku kraju trzeciego, należy potwierdzić jednym z dokumentów wymienionych w punkcie 10 tego zarządzenia (np. dyspozycją dla zagranicznego przewoźnika).

W przypadku braku takiego dokumentu, przewoźnik musi posiadać zezwolenie na przewóz do/z krajów trzecich.

Zgodnie z przepisami dotyczącymi organizacji pracy punktów kontroli transportowej na terytorium Republiki Kazachstanu, w przypadku jeśli przewoźnik nie zgadza się z wynikami ważenia środka transportu, to może on zgłosić konieczność powtórnego (kontrolnego) wykonania ważenia parametrów środka transportu.

Zgłoszenie konieczności wykonania powtórnego ważenia składa się na nazwisko inspektora punktu kontroli transportowej (PKT) do jednej godziny od momentu wystawienia protokołu ważenia.

Powtórne (kontrolne) ważenie parametrów środka transportu wykonywane jest do dwóch godzin od chwili wystawienia protokołu pierwszego ważenia.

Podczas przeprowadzenia powtórnego ważenia środka transportu, funkcjonariusze PKT powinni wykonać nagranie audio-wideo tego procesu.

Ustawodawstwo FR w zakresie kontroli państwowej realizowanych międzynarodowych przewozów samochodowych oraz ustawodawstwo, regulujące postępowania w zakresie wykroczeń administracyjnych, nie przewiduje powtórzenia ważenia środka transportu w celu pozbycia się wątpliwości.

Powtórzenie ważenia środków transportu może zostać dokonane wyłącznie po usunięciu przyczyny zatrzymania środka transportu w celu sprawdzenia tego faktu.

Jeżeli przewoźnik nie zgadza się z wynikami ważenia, może on zaskarżyć decyzję organu kontrolującego w jednostce nadrzędnej lub w sądzie.

Ustawodawstwo nie zakazuje tego typu przewozów. Ale powstaje pytanie, dotyczące ich praktycznej realizacji.

Zgodnie z Kodeksem Celnym Unii Celnej działa zasada „rezydenta” względem osób deklarujących towar, która polega na tym, iż osoby prawne mogą deklarować towar wyłącznie w tym kraju, w którym są zarejestrowane.  

A więc w razie rozclenia w FR osobą, deklarującą przemieszczaną partię towaru, będzie firma rosyjska. Następnie na adres odbiorcy w Kazachstanie towar będzie przemieszczany na podstawie dokumentów, dotyczących tej transakcji i sygnowanych przez firmy z Rosji i Kazachstanu.

W tym tkwi podstawowe niebezpieczeństwo, ponieważ bardzo często na podstawie tych dokumentów funkcjonariusze urzędu celnego i inspekcji transportowej wnioskują o kolejnym przewozie wewnątrz Unii Celnej ze wszystkimi negatywnymi konsekwencjami, wynikającymi z tego tytułu.

Teoretycznie w razie poprawnie sporządzonych dokumentów, dotyczących pierwotnego przewozu, można zrealizować taką jazdę, lecz należy być przygotowanym na to, że trzeba będzie dowodzić swoich racji wobec organów kontrolujących.

Zgodnie z zasadami, określonymi w Przepisach szczegółowych, dotyczących realizacji międzynarodowych przewozów samochodowych towarów, pochodzących z państw trzecich (Rozporządzenie Nr 301 z dnia 14.10.2015 roku), Zlecenie musi odpowiadać wymogom, zawartym w Rozporządzeniu wyłącznie pod względem treści. Rozporządzenie nie przewiduje żadnego standardowego wzoru przedmiotowego Zlecenia. Toteż każdy przewoźnik (nadawca towaru/ładunku) może stosować dowolny, opracowany przez niego samego wzór Zlecenia przewozu.

Zgodnie z przepisami dwustronnej umowy polsko-rosyjskiej o międzynarodowych przewozach samochodowych, zezwolenia na przewóz towarów na terenie Federacji Rosyjskiej nie są potrzebne dla samochodów dostawczych o ładowności do 3,5 tony i o wadze całkowitej do 6 ton pod warunkiem, że jest to przewóz dwustronny.

W sytuacji, jeżeli z Polski do Rosji jest przewożony towar niemiecki, przewoźnik musi sprawdzić, czy dany przewóz może być realizowany na podstawie dwustronnego zezwolenia zgodnie z przepisami Zarządzenia nr 301 Ministra Transportu Federacji Rosyjskiej, ponieważ w rzeczywistości jest to przewóz towaru państw trzecich.

Zatem jeżeli przewoźnik potwierdzi swoje prawo do przewozu towaru państw trzecich za pomocą jednego ze sposobów, przewidzianych w Zarządzeniu nr 301, będzie on mógł realizować ten przewóz bez wspomnianego wyżej zezwolenia.

Zgodnie z ogólnymi przepisami, dotyczącymi ważenia ładunków i środków transportowych, na wadze nie powinno się znajdować żadnych obcych przedmiotów.

Jeżeli kierowca zauważył na wadze śnieg bądź inne obce przedmioty, ma on prawo do ustnego zawiadomienia o tym fakcie inspektora. Po w/w zawiadomieniu inspektor lub osoba, obsługująca wagę musi oczyścić wagę ze śniegu albo innych obcych przedmiotów.

Jeżeli inspektor odmówi wykonania prawnie uzasadnionego żądania kierowcy, kierowca powinien sfotografować lub zrobić nagranie video procesu ważenia, a następnie w protokole dokonać adnotacji o tym, że w trakcie kontroli (ważenia) były robione zdjęcia lub nagranie video.

Bardzo ważne jest, by na zdjęciu (nagraniu) znalazły się numery rejestracyjne środka transportu, inspektor i pomieszczenie, w którym przeprowadza się kontrolę.

Ponadto w protokole kontroli kierowca powinien nadmienić, że na wadze znajdował się śnieg, dlatego wynik ważenia nie jest prawidłowy.

Jeżeli w wyniku kontroli zostanie sporządzony protokół w sprawie wykroczenia administracyjnego, należy się od niego odwołać w organie nadrzędnym bądź zaskarżyć w sądzie.

Owszem, przewoźnicy z krajów Unii Celnej dokonując przewozów międzynarodowych na terenie Rosji również powinni przestrzegać przepisów, dotyczących systemu zezwoleń Federacji Rosyjskiej.

Przy tym system zezwoleń FR ma szereg ulg dla przewoźników zagranicznych z krajów Unii Celnej.

Tak więc, większość przewozów wewnątrz państw Unii Celnej (przewozy dwustronne) są dokonywane bez zezwoleń. Dla przewoźników z Republiki Białoruś zezwolenia na przewozy do/z krajów trzecich różnią się obecnością w nich kategorii, w których podano kraje, do/z których przewozy na podstawie tego zezwolenia nie są dozwolone”.

Zanim się podpisze zaświadczenie, potwierdzające zatrzymanie dokumentów, protokół zatrzymania środka transportu lub protokół o wykroczeniu administracyjnym, kierowca musi się upewnić, iż wszystkie przedłożone przez niego do kontroli dokumenty zostały poprawnie wpisane do dokumentów urzędowych (z podaniem dat, numerów etc.).

W razie, jeżeli inspektor nie wpisał do dokumentów urzędowych (protokoły, zaświadczenia) przedłożonych przez kierowcę do kontroli kopii faktury (Invoice) i zlecenia, kierowca ma prawo odręcznie dokonać w dokumentach urzędowych następujący wpis:

Na przykład: „Inspektorowi Pietrowowi I.N. w trakcie kontroli transportowej przedłożono kopie faktury (data i numer) i zlecenia (data i numer), mimo to inspektor Pietrow I.N. odmówił odnotowania tych dokumentów w protokole (zaświadczeniu)”.

Niniejsze prawo jest zawarte w art. 25.1 Kodeksu Administracyjnego Federacji Rosyjskiej.

Jeżeli inspektor nie pozwala kierowcy zrobić niezbędny wpis w protokole (zaświadczeniu), kierowca może zrobić zdjęcie lub nagrać na kamerę video (na przykład, w telefonie komórkowym) przedmiotowe dokumenty na tle inspektora, dokonującego kontrolę, a następnie przedłożyć to zdjęcie/nagranie w sądzie w charakterze dowodu na to, że zostały naruszone przysługujące mu prawa.

Ponadto przed podpisaniem dokumentów urzędowych kierowca może zadzwonić na „Gorącą linię” Rosstransnadzor-u, na policję bądź do prokuratury i złożyć zawiadomienie o naruszeniu prawa przez konkretnego inspektora, podając lokalizację punktu kontroli, nazwisko, imię i stanowisko, podane w protokole (zaświadczeniu).

Zgodnie z przepisami rosyjskiej ustawy federalnej „O kontroli państwowej w zakresie międzynarodowych przewozów samochodowych” kierowca środka transportowego jest zobowiązany posiadać przedmiotowe zezwolenie w trakcie całej podróży po terenie Federacji Rosyjskiej.

Ponadto, w trakcie podróży kierowca jest zobowiązany przedkładać stosowne do rodzaju przewozu zezwolenie na żądanie inspektora transportowego (w celu przeprowadzenia kontroli), a także w znajdującym się najbliżej granicy państwowej Federacji Rosyjskiej punkcie kontroli transportowej (stałym, ruchomym, na wielostronnym przejściu granicznym) w celu uzyskania pieczątki wjazdowej/wyjazdowej.

A więc przewóz bez zezwolenia – nawet po wyładowaniu towaru – będzie postrzegany jako naruszenie obowiązujących przepisów prawa Federacji Rosyjskiej w zakresie przewozów międzynarodowych, i może poskutkować pociągnięciem kierowcy do odpowiedzialności administracyjnej.

W świetle stosownych przepisów rosyjskich przewóz tego typu towarów jest przewozem do/z krajów trzecich. W związku z tym, w celu wykonania takiego przewozu przewoźnik musi posiadać albo specjalne rosyjskie zezwolenie (na przewóz do/z krajów trzecich), albo zezwolenie CEMT. Posiadanie karnetu ATA w tym przypadku nie wpływa na kwestie, związane z przestrzeganiem wymogów obowiązujących przepisów.

Zgodnie z aktualnymi przepisami w zakresie przewozów międzynarodowych środek transportowy, należący do przewoźnika zagranicznego, wobec którego na państwowym przejściu granicznym stwierdzono naruszenie rosyjskich i międzynarodowych przepisów w zakresie przewozów samochodowych, może zostać dopuszczony do ruchu na terenie Federacji Rosyjskiej dopiero po usunięciu stwierdzonego naruszenia. Jeżeli usunięcie przedmiotowego naruszenia nie jest możliwe w ciągu trzech godzin od momentu przybycia przez przewoźnika zagranicznego na przejście graniczne, jest on zobowiązany do opuszczenia terytorium Federacji Rosyjskiej.